Τηλέφωνο: 99435899
28/11/1953: Γέννηση μου στη Χλώρακα
1971: Αποφοίτηση από την Τεχνική σχολή Πάφου, κατάταξη στην Εθνική φρουρά.
1973: Αναχώρηση για Ελλάδα, μπάρκο στα καράβια.
1978: Επιστροφή στην Κύπρο, ασχολούμαι με το επάγγελμα του πράτη (φθαρτέμπορας)
1980: Νυμφεύομαι τη Μαρινέλλα Αγαθαγγέλου.
1987: Ασχολούμαι με το εμπόριο ταπήτων.
1991: Ασχολούμαι με επιχειρήσεις ακινήτων.
1992: Δημιουργώ τη μπουάτ «Ορφέας», μαγαζί με ζωντανή ποιοτική μουσική που αφήνει τα αποτυπώματα του σε ολόκληρο τον Ελληνισμό Κύπρου και Ελλάδος.
2000: Σταματώ την ενασχόληση με το φθαρτεμπόριο και ασχολούμαι με επιχειρήσεις υπηρεσιών.
2008: Εκδοση έντυπης εφημερίδας «η Εφημερίδα της Χλώρακας».
20010: Εγγράφωμαι στο εργασήρι δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1 Ελλάδος και δι αλληλογραφίας παρακολουθώ σπουδές ΜΜΕ.
2012: Τελειώνω τις σπουδές και παίρνω δίπλωμα δημοσιογραφίας με βαθμό 8,70 στα 10
2012: Αναστέλλω την έκδοση της έντυπης εφημερίδας της Χλώρακας ένεκα οικονομικών δυσχερειών, αλλα συνεχίζω να γράφω και να εκδίδω περιοδικά και βιβλία.
2013: Αποθνήσκει η σύζηγος μου εις ηλικίαν 53 ετών.
2014: Επανεκδοση της εφημερίδας της Χλώρακας σε ηλεκτρονική μορφή.
------------------------------
ΔΙΠΛΩΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ:
Βράβευση από το καφενείο ιδεών Σαλαμίνος Ελλάδος
---------------------------------
Βράβευση απο την Ουνέσκο Πειραιώς και νήσων
--------------------------------
------------------------------------------
Επιβράβευση από τον ΔΗΣΥ Κύπρου
-----------------------
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ
Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η μεγαλύτερη ευτυχία ενός συγγραφέα
είναι όταν τη γλώσσα που του έδωσαν, καταφέρνει να τη γράφει τοιουτοτρόπως ώστε
να έχει την προσοχή και την αγάπη του αναγνώστη.
Έτσι και εγώ φιλάρεσκος, πολύ συγκινούμαι όταν συμβαίνει να έχω την αναγνώριση, κυρίως από ανθρώπους που θαυμάζω και εκτιμώ πολύ, ιδίως όταν αυτοί είναι καλύτεροι από μένα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΘΕΟΦΙΛΗ:
Κυριάκο πολυαγαπημένε μου είσαι ένας από τους λίγους εν ζωή μέγιστους συγγραφείς της Ελλάδας και φαντάζομαι και της Κύπρου. Σε αγαπώ πάρα πάρα πολύ γιατί χρόνια τώρα νιώθω πως με αγαπάς και με νοιάζεσαι και παράλληλα θαυμάζω τον γραπτό λόγο σου, την φιλοσοφημένη σκέψη σου. Πολλές φορές διαβάζω από τα ιστολόγια σου λογοτεχνικά σου αριστουργήματα, έργα πραγματικά θαυμαστά με όλο το τραγικό και το εύθραυστο στοιχείο της αλήθειας του καθημερινού μας χρόνου. Δυστυχώς δεν αντέχω το ηλεκτρονικό διάβασμα και πολύ επιθυμώ, αν είναι εφικτό, να λάβω τα γραπτά σου σε έντυπη μορφή.
*Η Κατερίνα Θεοφιλή
είναι σπουδαία συγγραφέας, ζωγράφος και κριτικός
από την Ελλάδα. Η γνώμη της για μένα με απογειώνει και με υποχρεώνει να
προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος.
Μαρούλλα Πανάγου: Τα λίγα που διάβασα μου θυμίζουν πολύ τον Καζαντζάκη, ειναι η αλήθεια, μου θύμισες την αναφορά του Γκρέκο.
Χριστάκης Ταπακούδης:Το όλο έργο και η όλη γραφή του Κυριάκου Ταπακούδη με παραπέμπει στον Γιάννη Σκαρίμπα τον ιδιότυπο ποιητή και πεζογράφο,ο οποίος αποτελεί μια μοναχική περίπτωση στα ελληνικά γράμματα που αγνοήθηκε για πολλά χρόνια από τη φιλολογική επιστήμη στην χώρα, και θεωρείται συγγραφέας του παραλόγου όπου η γραφή του χαρακτηρίζεται από την αναγωγή της γλώσσας σε κυρίαρχο στοιχείο, και ποιητική πεζογραφία.
Ελένη Χριστοδούλου: Όλα εξαιρετικά Κυριάκο, με συνεπήραν τα γραφόμενα σου και ακόμα είμαι στην αρχή! Μπράβο σου!
Γιωργος Σοφοκλεους: Συστήνω σε ολους να διαβάσουν στην εντυπη του μορφή το βιβλίο του φίλου του Κυριάκου με τίς θαλασσινές του ιστορίες . Εγώ το επραξα ήδη . Εκτός από μιά πραγματική περιδιάβαση είναι μαζί καί μιά ονειροπόληση στά λιμάνια του κόσμου . Είναι μιά αφήγηση οπου ο συγγραφέας του βιβλίου καταφέρνει με μοναδικό τρόπο οχι μόνο να εξάπτει τη φαντασία μας αλλά ταυτόχρονα μέ τίς διδαχές καί τις αλληγορίες του να μας οδηγεί σε δρόμους βατούς γιά τη ψυχή καί τη σκέψη μας , αποφεύγοντας τους άλλους δρόμους τους δύσκολους καί κακοτράχαλους.
Αναστάσης Ξενοφώντος: Συγχαρητήρια απίθανη οι διηγήσεις σας, πολύ παραστατικα αφηγείστε τις ζωές που οι περισσότεροι ζήσαμε στα φτωχοχωρια της Πάφου στα Χαλεπά εκείνα χρόνια.
Γιωργος Σοφοκλεους: Τό είπαμε κι'αλλες φορές . Ο φίλος ο Κυριάκος είναι τό βλαστάρι/εκπρόσωπος τής δικής μας γενιάς , πού πήρε τήν σκυτάλη πνευματικής/πολιτιστικής δημιουργίας , από τήν προηγούμενη γενιά καταξιωμένων Χλωρακιωτών δημιουργών/ διαμορφωτών τού λαικού μας πολιτισμού . Είναι ο άνθρωπος πού διακρίνεται γιά τήν ευρύτητα τών οριζόντων του ,τόν πολυσχιδή καί ευαίσθητο χαρακτήρα του . Στήν πολυτάραχη ζωή του , εχει εμπλακεί σέ μιά πλατιά γκάμα δραστηριοτήτων καί άφησε παντού τό ανεξίτηλο στίγμα του . Η πνευματικότητα καί τό ανώτερο ήθος του , μαζί μέ τήν ανθρωπισμό του, τόν κάνουν αξεπέραστο !!! Η όλη
ζωή του καί η αγωνιστική του διαδρομή γιά νά ανέβει στά πιό ψηλά σκαλιά τής κλίμακας κοινωνικής καταξίωσης , θά έλεγα πώς δίκαια τόν καθιστούν πρότυπο πολίτη/ανθρώπου τόσο γιά τήν παρούσα , όσο καί τίς επόμενες γενιές Χλωρακιωτών.
Αδάμος κατσαντώνης: Ότι γράφεις Κυριάκο, είναι ξεχωριστό. Όσα βιβλια σου διαασα με καθήλωσαν.
Μάριος Νεοκλέους: «Η εφημερίδα της Χλώρακας» που κυκλοφορεί από το 2008, είναι υπό την ιδιοκτησία και διεύθυνση του εκδότη Κυριάκου Ταπακκούδη. Γράφεται, συντάσσεται, σελιδοποιείται και εκτυπώνεται από τον ίδιο. Είναι η 4η εφημερίδα στην Επαρχία Πάφου. Προσφέρει γνώση, πληροφορία, είδηση, πολιτισμική καλλιέργεια και αναδίφηση της παράδοσής.
Η κυκλοφορία ενός μηνιαίου έντυπου σε μια κοινότητα, όπως είναι η Χλώρακα, εκτός του ότι είναι μια πρωτοποριακή, πρωτότυπη και σημαντική ενημερωτική κίνηση, αποτελεί και μια εκπληκτική πρωτοβουλία που τιμά την κοινότητα και προσφέρει τα μέγιστα στην αναβάθμιση της κοινωνικής, πολιτιστικής και ιστορικής κουλτούρας του τόπου μας. Η σημασία της έκδοσης αυτής, ειδικά σε μια εποχή όπου επικρατεί ο εγωκεντρισμός, η συμφεροντολογία και το κυνηγητό της ύλης, καταδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, την ανησυχία του εκδότη και το αμέριστο ενδιαφέρον του για την ποιοτική αναβάθμιση της κοινότητας.
Η εφημερίδα της Χλώρακας , ως εγκεκριμένο έντυπο που συγκαταλέγεται επίσημα στα κυπριακά μηνιαία Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης, μεταφέρει τα νέα της κοινότητας σε όλους τους κατοίκους, ενδιατρίβει με μεγάλη επιτυχία στα γεγονότα που σημάδεψαν την παλαιότερη και σύγχρονη ιστορία μας, ερευνά και μεταφέρει τα ήθη και έθιμά μας που διαμορφώθηκαν μέσα από την πλούσια παράδοσή μας και φέρνει στο προσκήνιο σημαντικά πρόσωπα της κοινότητας που έζησαν παλαιότερα και με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο, ο κάθε ένας ξεχωριστά, έβαλε την ψηφίδα του στη διαμόρφωση, δομή και συνοχή της κοινοτικής οντότητας και όχι μόνο.
Η εφημερίδα έχει καταστεί εφημερίδα της κοινότητας και γίνεται από όλους αποδεκτή μετά μεγάλης αγάπης γιατί περιέχει ενδιαφέρον και χρήσιμο υλικό που μπορεί να διαβάσει και να μελετήσει ο κάθε ένας, ανεξάρτητα της μόρφωσής του.
«Η εφημερίδα της Χλώρακας» είναι ένα σημαντικό αξιόλογο έντυπο της κοινότητας που, αν συνδυαστεί και με το γεγονός ότι κάνει την εμφάνισή της σε ηλεκτρονική μορφή, αποκτά γεωγραφική παγκόσμια εμβέλεια υπό την έννοια ότι μπορεί να την διαβάσει οποιοσδήποτε σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν βρίσκεται.
Με κουράγιο και χωρις να φείδεται κόπων και εξόδων ο εκδοτης Κυριάκος Ταπακούδης προσπαθεί με ανιδιοτέλεια και επιμονή στη συλλογή χρήσιμων ιστορικών και αρχαιολογικών στοιχείων τα οποία κάποτε θα αποτελέσουν πλούσια πηγή για τον μέλλοντα ιστορικό, όχι μόνο του τόπου μας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής της Πάφου.
ΜΑΡΙΟΣ ΝΕΟΛΕΟΥΣ / ΥΕΤΟΣ:
Posted
on 29
Σεπτεμβρίου, 2016 by Yetos
Αγαπητέ Κυριάκο
Διάβασα τελευταία με προσοχή
τα γραφόμενά σου, σχετικά με το ημερολόγιό σου και πολλά άλλα που παρατίθενται
στην αξιόλογη ιστοσελίδα σου. Θέλω να σου πω ότι παρακολουθώ με μεγάλο
ενδιαφέρον, εδώ και χρόνια, την ενασχόλησή σου με το λόγο. Έναν
λόγο αγνό, αυθόρμητο που πηγάζει μέσα από τα κατάβαθα της ψυχής σου, χωρίς
αναστολές, αγκυλώσεις και χωρίς υστεροβουλία.
Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι η
αγάπη σου για τη συγγραφή, είναι ανόθευτη και δεν μπορεί να επηρεαστεί από
τίποτε. Η αγάπη σου για την ιστορία τού τόπου σου, τη λαογραφία και την
ψηλάφηση των πολιτιστικών στοιχείων της γενέτειράς σου, είναι ανεξάντλητη και
απεριόριστη. Η πολλαπλότητα των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεσαι και η
διεξοδική έρευνα που κάνεις γύρω από αυτά, είναι δραστηριότητες που θα πρέπει
να προκαλούν το θαυμασμό και να έχουν την αμέριστη συμπαράσταση τόσο των
αναγνωστών σου όσο και των επίσημων
θεσμών της κοινότητας. Οι αναφορές σου, κυρίως αυτές που καταπιάνονται με τα λαογραφικά και
σύγχρονα στοιχεία της γενέτειράς σου, είναι περισπούδαστες, πρωτότυπες και
αξιοθαύμαστες, οι οποίες θα πρέπει να αξιοποιηθούν δεόντως, με το μεγαλύτερο
σεβασμό και επιμέλεια, από τους επίσημους θεσμούς της κοινότητας αλλά και
ευρύτερα. Πέραν τούτου αποτελούν άριστες πηγές για οποιονδήποτε επιθυμεί και
ενδιαφέρεται να ενδιατρίψει περισσότερο στα θέματα αυτά.
Η συγγραφή που
γίνεται ύστερα από διεξοδική έρευνα και προσωπικό μόχθο αποτελεί σπουδαία
εργασία την οποία ολίγοι μπορούν να κάνουν. Το να είναι κάποιος συγγραφέας και
ταυτόχρονα ερευνητής αποτελεί σπουδαία υπόθεση γιατί προϋποθέτει μόχθο, όρεξη
και πολλή δουλειά.
Η δραστηριότητα αυτή είναι επίπονη, επίμονη και σοβαρή. Λίγοι άνθρωποι έχουν
αυτό το χάρισμα.
Οι πιο πολλοί
αποφεύγουν τη συγγραφή, όπως ο διάβολος το λιβάνι, είτε γιατί δεν μπορούν να
γράψουν, είτε γιατί είναι φυγόπονοι, είτε γιατί δεν έχουν τίποτε το αληθινό, το
ανόθευτο και το πρωτότυπο για να το εξωτερικεύσουν με τον γραπτό
λόγο. Αρκετοί που αντιμάχονται τον γραπτό λόγο, καλυπτόμενοι στη στιγμιαία
εκφορά τού προφορικού τους λόγου, πιστεύω
ότι κατά βάθος δεν θέλουν να είναι εγκλωβισμένοι στις όποιες καιροσκοπικές
δεσμεύσεις με βάση και τη φράση «τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν» «Verba
volant,
scripta
manent».
Τοιουτοτρόπως, μερικοί από αυτούς έχουν τη δυνατότητα να κρύβονται, να
παραπλανούν, να παραπληροφορούν και να διαψεύδουν κατά το δοκούν και εκ του
ασφαλούς. Γεμάτοι εγωκεντρισμό, ιδιοτέλεια και καιροσκοπισμό αρνούνται να έχουν
σταθερότητα και αντικειμενικότητα στον λόγο. Μερικοί
άνθρωποι που δεν εκτιμούν αλλά αντιμάχονται ασμένως τους συγγραφείς, πιστεύω
ότι αποτελούν μια τάξη ανθρώπων η οποία βρίσκεται
στον πυθμένα τού λήθαργου και της ζηλοτυπίας, καλυμμένη με ψευδαισθήσεις,
ψευδεπίγραφη ταυτότητα και νοθευμένη σκέψη.
Η πρόσφατη περιγραφή που
έκανες, επισκεπτόμενος συγκεκριμένο μέρος στην παραλία της γενέτειράς σου και
την περισυλλογή που είχες, καθήμενος σε ένα βράχο, κοιτάζοντας τη θάλασσα -αυτή
τη θάλασσα που κάποτε για χρόνια όργωνες σπιθαμή με σπιθαμή μέχρι την άκρη του
κόσμου- φανερώνει άνθρωπο με πλούσια συναισθήματα και πλούσιο εσωτερικό κόσμο.
Αυτή η διαπίστωση ενισχύεται και από τις βαθυστόχαστες θύμισες που ξαφνικά
είχες εκεί, για το περιδέραιο που δώρισες κάποτε στη μακαριστή σύζυγό σου, την
οποία έχασες τόσο νωρίς και τόσο άδικα. Εκείνο το δώρο/φυλακτό,
δυστυχώς, το έχασε κολυμπώντας μαζί σου σε αυτή την παραλία, όπως περιγράφεις
με εξομολογητική διάθεση και τόση ειλικρίνεια.
Ο συνειρμός της
θάλασσας, της γυναίκας σου, του περιδεραίου, και
η άμεση φυγή σου προς το κοιμητήριο, θέτοντας δακρυσμένος επί του τάφου της
συζύγου σου, τις ενδόμυχες σκέψεις σου, τους προβληματισμούς σου και την αγάπη
σου, με συγκίνησαν αφάνταστα.
Αγαπητέ Κυριάκο,
συνέχισε να γράφεις. Συνέχισε
να ασχολείσαι με τον λόγο. Μην απογοητεύεσαι και μην δειλιάζεις μπροστά σε
οποιαδήποτε τυχόν εμπόδια παρουσιαστούν. Πρέπει
να ξέρεις ότι προσφέρεις πολλά. Πάρα πολλά, τόσο στη γενέτειρά σου, όσο και
ευρύτερα. Αν η τυφλότητα έχει επηρεάσει πολλούς, πράγμα που τους κάνει να μην
βλέπουν καθαρά και να μην καταλαβαίνουν τίποτε, δεν φταις εσύ. Είναι δικό τους
πρόβλημα. Θα είναι πάντα
φτωχοί στο πνεύμα, πενιχροί στην ψυχή, σκλάβοι στον εγωκεντρισμό τους και
υπόδουλοι στον αρρωστημένο τους εγωισμό.
Μην σε επηρεάζουν οι τυχόν δημόσιες θέσεις που εκφράζονται από τους «δήθεν», τους «λόγιους των καφενείων» ή άλλους «συνοικιακούς καλοπροαίρετους/κακοπροαίρετους» που εμφανίζονται κάθε τόσο για να κρίνουν άλλους, όντες οι ίδιοι κενοί, ανούσιοι και κοντόφθαλμοι. Αυτά ξέρουν αυτά λένε. «Τάφοι κεκονιαμένοι» με πενιχρό εσωτερικό κόσμο που προσπαθούν σαν ναυαγοί να πιαστούν στο διάβα της ζωής τους από κανένα σπασμένο ή δανεικό κατάρτι. Οκνηροί στο πνεύμα και στη φαντασία, αγκομαχούν σε φουρτουνιασμένα κύματα χωρίς να γνωρίζουν τη θάλασσα. Εσύ ξέρεις πολύ καλά και τη θάλασσα και τα κύματα και τους ανέμους. Δεν σε φοβίζουν. Ο λόγος σου διακηρύττει την αλήθεια που ξεγυμνώνει τα ψεύτικα είδωλα και ενοχλεί όλους εκείνους που αρνούνται να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα, λόγω ιδιοτέλειας, εγωπάθειας και αυταρέσκειας.
Σε χαιρετώ
Υετός
29 Σεπτεμβρίου 2016
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ (πόεδρος ΠΠΟΧ):
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ, ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ:
Γεννήθηκα στη Χλώρακα ένα χωριό που έχει στα ριζά του την Μεσόγειο να το προσκυνά. Θυμάμαι από μικρός τη θάλασσα να βρυχάται και με βια να κατατρώει τις ακτές, μα αυτές καθώς πέτρινες και στέρεες, δεν είχανκαταλυμό.
Το σπίτι που γεννήθηκα ήταν στην άκρια του χωριού και άκουα τις νύχτες το σάλαγο των κυμάτων και τον ρόχθο της άγριας θάλασσας που έσμιγε με τη βουή του ανέμου, και μαζί ο βρυχηθμός τους σαν θυμωμένο βουητό μου προκαλούσαν δέος και φόβο, συναισθήματα που με τον καιρό στη σκέψη μου έμειναν σαν τραγούδι Ειρηνίων, προπομπός αφανέρωτων αποκαλύψεων που θα ξέβραζε από τα βάθη της η θάλασσα.
Θυμάμαι όποτε είχε μεγάλες τρικυμίες, περπατούσα στην άκρη της θάλασσας και με έλουζαν οι υδρατμοί των φοβερών κυμάτων που έσκαγαν με δίνη και με δυνατό υπόκωφο θόρυβο στα άγρια βράχια.
Και εγώ έστεκα στην άκρη της θάλασσας κι αγνάντευα τον σκοτεινό ορίζοντα που στο βάθος συναντιόταν με τον γκρίζο ουρανό, και σχημάτιζαν τον τέλειο απέραντο κύκλο, αυτόν του σχήματος της γης…
Και ήμουν ευχαριστημένος που μπορούσα και έβλεπα την άκρια της γης.
Αποφάσισα να ασχοληθώ με το γράψιμο τέλη της δεκαετίας του 2000, όταν στα πενήντα πέντε μου χρόνια είδα την ψυχική και πνευματική κακομοιριά στην οποία περιέπεσαν πολλοί συνάνθρωποι μου ύστερα από την απότομη μεγάλη ευμάρεια που τους προέκυψε με το ξεπούλημα των περιουσιών τους αντί χρημάτων. Καταλαβαίνοντας ότι δεν θα τους έβγαινε σε καλό, προσπάθησα να επηρεάσω το χαρακτήρα τους θέλοντας να βελτιώσω με τον τρόπο μου τις συνθήκες και την ποιότητα της ζωής τους κάνοντας τους να σκέφτονται με τη λογική και τη θετική γνώση η οποία πηγάζει μέσα από παρατήρηση και ανάλυση.
Η Χλώρακα την εποχή που γεννήθηκα ήταν ένα μικρό και ήρεμο χωριό της επαρχίας Πάφου με μικρό πληθυσμό που οι κάτοικοι ασχολούντο με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία. Μετά το έτος 1980 αναπτύχθηκε οικοδομικά ραγδαία και ο πληθυσμός πλήθυνε καταντώντας τη μικρη Κοινότητα σε μεγαλη κωμόπολη. Οι κάτοικοι κατ’ αρχάς άρχισαν να ξεπουλούν τις περιουσίες τους για να κτίσουν σπίτια στις κόρες τους ως όριζε το έθιμο, ή και να τις υποθηκεύουν κάνοντας υλιστικά δάνεια και κινδυνεύοντας τοιουτοτρόπως να χάσουν τα χωράφια τα οποία ήταν η ζήση τους.
Βλέποντας τον κίνδυνο να καραδοκεί καθώς επιτήδιοι τραπεζίτες και έμποροι της γης βάλθηκαν να υποθηκεύουν ή να εξαγοράζουν τις περιουσίες των κατοίκων, προσπάθησα με τη διδακτική μου αρθρογραφία να εξεγείρω τις ψυχές και το πνευματικό τους φρόνημα ώστε να αντισταθούν στον απότομο επιφανειακό πλουτισμό τους.
Και εγώ άνθρωπος με προβλήματα, προτερήματα και ελαττώματα, αλλά από τη φύση μου πνεύμα ανήσυχο, υπήρξα έντονα καυστικός και σταθερός στις απόψεις μου, ώστε με τον λόγο μου ερχόμουν σε σύγκρουση με τις αντιλήψεις των, και χωρίς δισταγμό, εξέφραζα ελεύθερα και ανεπηρέαστα τις απόψεις μου, στηλιτεύοντας κυρίως την βλακεία, την υποκρισία και την αχαριστία, προσπαθώντας τοιουτοτρόπως να βάλω έστω ένα μικρό λιθαράκι στην αναμόρφωση τους.
Η ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ:
Οι γονείς μου ήσαν φτωχοί και πολύτεκνοι. Ο πατέρας μου ήταν ο Χαράλαμπος και η μητέρα μου η Στασού, μια απλή ευλογημένη Χριστιανική γυναίκα που πέθανε πολύ ενωρίς στα 43 της χρόνια χωρίς να προλάβει να γεράσει. Το 1971 αποφοίτησα από τη Τεχνική Σχολή Πάφου, το 1973 τέλειωσα τη στρατιωτική μου θητεία, και ακολούθως μπάρκαρα στα καράβια ως δόκιμος Μηχανικός.
Στα μακρινά ταξίδια και στις ατέλειωτες ώρες της Ναυτικής μου μοναξιάς πάνω στα ποντοπόρα πλοία τάνκερ, ασχολήθηκα με το διάβασμα επιμελώς, καταφέρνοντας να αποκτήσω γνώσεις που αργότερα αποδείχτηκαν πολύ βοηθητικές ώστε να καταφέρω να γίνω συγγραφέας, συντάκτης, δημοσιογράφος και εκδότης δικής μου εφημερίδας.
Το 2008 εξέδωσα την «εφημερίδα της Χλώρακας» σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, την οποία έγραφα, επιμελούμουν και εκτύπωνα, ενώ ταυτόχρονα ασχολούμουν συστηματικά με τη συγγραφή και έκδοση περιοδικών, και βιβλιων.
Υπηρέτησα τη δημοσιογραφία από τη θέση του ιδιοκτήτη, του συγγραφέα, του συντάκτη και του δημοσιογράφου για πέντε περίπου χρόνια εκδίδοντας την εφημερίδα σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, και ακολούθως συνέχισα να την εκδίδω ηλεκτρονικά, καθώς η μεγάλη οικονομική κρίση το 2013 που έπληξε τον τόπο, δεν μου άφησε δυνατότητες να συνεχίσω την έντυπη κυκλοφορία της.
Εκτός από τη δημοσιογραφία και την αρθογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά της Κύπρου και της Ελλάδας, ασχολήθηκα με τη συγγραφή διηγημάτων και ιστοριών που αφορούν την παράδοση, που μέσα από τη διήγηση τους καταγράφεται ο τρόπος ζωής της παλαιάς εποχής και ο τρόπος διαβίωσης των ανθρώπων με όλες τις δυσκολίες της φτώχειας και της καταδυνάστευσης τους από τους Τούρκους και Άγγλους κατακτητές, καθώς και την καταγραφή της ιστορίας της γενέτειρας μου Χλώρακας και ότι σχετικό με αυτήν.
Επιχείρησα ένα δύσκολο ενγχείρημα καθώς δεν γνώριζα τίποτα επί του αντικειμένου, ούτε και τη σύγχρονη τεχνολογία των κομπιούτερς και των ηλεκτρονικών μηχανημάτων που ήταν απαραίτητα για την έκδοση της εφημερίδας. Όμως ενέσκηψα του θέματος και κατόρθωσα να γνωρίσω γενικά την διαδικασία και να την εφαρμόσω. Έμαθα να χειρίζομαι τον υπολογιστή με τον οποίο διεκπεραίωνα όλη την εργασία από γράψιμο έως σελιδοποίηση και εκτύπωση, έμαθα να χειρίζομαι τα μηχανήματα εκτύπωσης, αλλά το κυριότερο κατόρθωσα να μπορώ γράφω τα κείμενα, τα άρθρα και τις μικρές ιστορίες μου με επιτυχία, χωρίς προηγουμένως στη ζωή μου να έχω ασχοληθεί με το γράψιμο.
Στο χρόνο που ακολούθησε σπούδασα δημοσιογραφία ένα όνειρο ζωής το οποίο κατάφερα να πραγματοποιήσω στην ηλικία των 57 ετών, αποδεικνύοντας έτσι στη πράξη την δια βίου μάθηση.
ΩΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ:
Έχω γράψει και εκδώσει βιβλία που περιέχουν ιστορίες της παράδοσης που μέσα από τη διήγηση τους καταγράφεται ο τρόπος ζωής της παλαιάς εποχής και ο τρόπος διαβίωσης των ανθρώπων με όλες τις δυσκολίες της φτώχειας και της καταδυνάστευσης τους από τους Τούρκους και Άγγλους κατακτητές.
Είναι διηγήματά που δεσπόζουν στη συγγραφική μου δημιουργία και όταν τα διαβάζει κανείς, μεταφέρεται νοερά σε χαρακτήρες του λαού. Το μεγαλύτερο μέρος της συγγραφικής μου έμπνευσης το άντλησα από παλιές ιστορίες διηγήσεις των γερόντων και μέσα από τη χριστιανική παράδοση.
Ορισμένες από τις ιστορίες περιέχουν μερική μυθολογία, και είναι αποτέλεσμα των παραλογών που δημιουργούνται όταν μεταφέρονται από στόμα σε στόμα. Σημασία έχει ότι είναι όλες αποτέλεσμα από αυτούσιες διηγήσεις.
Πέραν από τα βιωματικά μου διηγήματα, τα υπόλοιπα είναι παρμένα από την καθημερινή ζωή και τα ήθη και έθιμα του τόπου. Με το μεγαλύτερο μέρος του έργου μου να είναι κατασκευασμένο και παντρεμένο με την πραγματικότητα και την αλήθεια των ιστορήσεων αυτών, αλλά και αντλώντας από τον πλούτο των θρύλων και των δοξασιών, απ όσα είδα και συγκινήθηκα, απ όσα άκουσα και ταράχτηκα, απ όσα με άγγιξαν πραγματικά και με ταρακούνησαν, τα πήρα όλα και τα μεταμόρφωσα και τα έπλασα και τα έγραψα με έναν τρόπο γραφής δικό μου με προσήλωση στη θρησκευτική πίστη, αλλά αναδεικνύοντας περισσότερο τις δεισιδαιμονικές φοβίες των ανθρώπων.
Φτιάχνοντας μ αυτό τον τρόπο ιστορίες-διηγήματα που προκαλούσαν το ενδιαφέρον των ανθρώπων, κατάφερα στη σύντομη συγγραφική μου εργασία να αποκτήσω πολλούς αναγνώστες που περίμεναν με αδημονία την κυκλοφορία των τοπικών εφημερίδων που φιλοξενούσαν τα διηγήματα μου.
Στα διηγήματα μου προσπάθεια μου ήταν να καταγράψω όσες διηγήσεις και ιστορήσεις πρόλαβα και συνέλεξα από αφηγήσεις κυρίως γεροντότερων ανθρώπων τους οποίους πρόλαβα εν ζωή. Ήταν ένα δυσκολο έργο διότι οι περισσότεροι, ή δεν ενθυμούντο λόγω γήρατος, ή οι πλείστοι είχαν ήδη πεθάνει.
Συνταίριαξα όσο καλύτερα μπορούσα με δικό μου τρόπο διήγησης τις ιστορίες, άλλες με συγγραφικό οίστρο και αλλες σε συνήθη καθομιλουμένη, έτσι που να αρέσουν πρώτα σε μένα, ελπίζοντας ύστερα και στους αναγνώστες.
Ορισμένες από τις ιστορίες εμπεριέχουν μερική μυθολογία, και άλλες μοιάζουν με ιστορίες άλλων περιστατικών από άλλους τόπους, σημασία όμως έχει ότι είναι όλες αποτέλεσμα από αυτούσιες διηγήσεις γεροντότερων ανθρώπων που έζησαν εκείνες τες εποχές.
