ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και πάρα πολλοί άνθρωποι
στον τόπο μας δεν κινούνται στους γνώριμους ρυθμούς της προετοιμασίας για την
υποδοχή τους. Υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν ψωνίσει γιατί δεν έχουν εργασία και
χρήματα, υπάρχουν και οι υπόλοιποι χαμηλόμισθοι που περιμένουν τον δέκατο τρίτο
μισθό, το δώρο δηλαδή των Χριστουγέννων για να στολίσουν πλουσιότερα το τραπέζι
τους, ένα δέκατο τρίτο όμως, που για πολλούς είναι πολύ μικρός καθώς μικρός
είναι και ο μισθός τους.
Οι γιορτές έφτασαν, αλλά άφτιαχτα κι αστόλιστα
παραμένουν τα έλατα σε όσα σπίτια υπάρχει φτώχεια. Λιγότερα από άλλα χρόνια
είναι τα πολύχρωμα φώτα και λαμπιόνια που αναβοσβήνουν, και πολλοί οι δρόμοι που
σκοτεινιασμένοι χωρίς αστέρια και Αϊ Βασίληδες.
Τη φετινή χρονιά, κανείς μας στην Κυπρο δεν θα
γιορτάσει όπως πριν. Λόγω ελλείψεως χρημάτων πολλοί δεν θα πάμε σε ρεβεγιόν,
δεν θα φάμε μέχρι σκασμού, ούτε θα μεθύσουμε, ούτε θα ξεσαλώσουμε μέχρι πρωίας
σε κάποια νυχτερινά κέντρα. Οι πιο πολλοί θα μαζευτούμε οικογενειακά, θα
ακολουθήσουμε τα ήθη και έθιμα μας, θα ξαναγυρίσουμε ίσως στα χρόνια τα παλιά
με τις οικογενειακές συγκεντρώσεις, το σφάξιμο του χοίρου, το ψήσιμο των δικών
μας ζαλατίνων και τόσων άλλων παρασκευασμάτων, εδεσμάτων και λιχουδιών που θα
μας στοιχίσουν οικονομικότερα παρά να τα αγοράσουμε όπως συνηθίσαμε να κάνουμε
τα τελευταια χρόνια.
Τα Χριστούγεννα λοιπόν που κατάντησαν μια
καταναλωτική γιορτή, είναι καιρός ένεκα της μεγάλης φτώχειας σε αρκετά σπίτια,
να αλλάξουν. Η σκέψη μας αντί να είναι στραμμένη στην υλική μας ευμάρεια,
πρεπει να στραφεί στον συνάνθρωπο μας και στη γέννηση του Θεανθρώπου. Να
στραφούμε πίσω στα χρόνια τα παλιά που οι προγονοί μας κυρίως στην ύπαιθρο,
περίμεναν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα για να φάνε κρέας επειδή ζούσαν μέσα στη
φτώχεια. Δεν είχαν χρήματα να ξοδέψουν, όμως ένιωθαν ευτυχισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο.
Οι ημέρες των Χριστουγέννων προσφέρονται για
περισυλλογή και προσευχή. Να ανανήψουμε πνευματικά, να αφήσουμε τον ατομικισμό
και να δούμε τον πλησίον μας. Να σκεφτούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι πεινασμένοι
και άστεγοι και ότι σε πολλά παιδιά ο Αϊ Βασίλης δεν φέρει δώρα.
Με τον άκρατο υλισμό που προέκυψε και
κυριάρχησε, πολλοί ξέχασαν τον μικρό Χριστό που γεννήθηκε, αυτόν που
γιορτάζουμε, αυτόν που ήρθε για να φέρει στον κόσμο την αγάπη. Φέτος όμως με
την οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί πολλούς, είναι καιρός να ξανασκεφτούμε τις
προταιρεότητες μας.
Όταν λοιπόν τα ξημερώματα των Χριστουγέννων θα
χτυπήσουν οι καμπάνες, ας οδηγήσουμε τα βήματά μας στην Εκκλησία, να
λειτουργηθούμε και να ξεχάσουμε τα προβλήματα μας. Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή
αγάπης, ελπίδας και χαράς για όλους τους ανθρώπους. Ας ξεχάσουμε τα πάθη και τα
μίση, ας αφήσουμε την καρδιά να μιλήσει με χαρά. Aς αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο, έχουμε οι άνθρωποι
ανάγκη αυτό το συναίσθημα.
Είναι Χριστούγεννα, είναι ημέρες αγάπης, ας κάνουμε μια νέα αρχή.
ΤΑ ΦΕΤΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Αυτές τις γιορτινές μέρες οι άνθρωποι είναι
θυμωμένοι. Οι νέοι γιατί βλέπουν να υπονομεύεται το μέλλον τους, οι ηλικιωμένοι
που με μια χαμηλή σύνταξη βιώνουν την ακρίβεια, οι άνεργοι που βιώνουν στο
πετσί τους την οικονομική κρίση, και οι άνθρωποι ανήσυχοι δεν βλέπουν να
έρχεται ένα καλύτερο αύριο. Είναι θυμωμένοι με το κράτος που δεν βρίσκει
λύσεις, με τους πολιτικούς που δεν ενδιαφέρονται εκτός για τον εαυτό τους, με
τους κρατούντες την εξουσία που παίζουν με την πίστη των απλών ανθρώπων και
όσοι αβοήθητοι βιώνουν αυτές τις γιορτές έχοντας την αίσθηση ότι είναι
εγκαταλειμμένοι από παντού, και που θα πρέπει να δώσουν μόνοι τους λύσεις στα
συσσωρευμένα προβλήματά τους.
Μήπως ελπίσαμε σε λάθος πρόσωπα, σε λάθος
συστήματα, σε λάθος ιδεολογίες; Μήπως τελικά όλοι αυτοί που μας πρόδωσαν ήταν
από την φύση τους αδύναμοι να κάνουν κάτι καλύτερο; Μήπως αυτές είναι οι
δυνατότητες των ανθρώπων και ήρθε πλέον η ώρα να εμπιστευθούμε επιτέλους τον
Θεό που είναι πέρα από πρόσωπα, και σκοπιμότητες;
Ο Θεός είπε «γενηθήτω φως», και έπλασε τον πρώτο
άνθρωπο, αυτόν που απέτυχε να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις που του έθεσε και
διώχτηκε από τον παράδεισο. Και αναβίωσε έχθρα ανάμεσα στον διάβολο και την
γυναίκα και ανάμεσα στους απογόνους του.
Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έστειλε τον
Χριστό για να τον σώσει, είναι έτσι που γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Γεννήθηκε
σε μια ταπεινή και φτωχική φάτνη, ένας βασιλιάς των βασιλιάδων που έζησε ζωή ταπεινή.
Πέθανε με έναν σκληρό τρόπο ενώ από τον σταυρό του μαρτυρίου συγχώρησε αυτούς
που τον σταύρωσαν. Και ύστερα αναστήθηκε, και από τότε εκατομμύρια άνθρωποι
πίστεψαν σε αυτόν.
Την γέννηση του γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα ως
ανάμνηση ενός γεγονότος το οποίο άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας.
Με παράδειγμα τον Χριστό, πολλοι άνθρωποι με την
άγια ζωή τους νίκησαν τους πειρασμούς και έμειναν ανέγγιχτοι από τη διαφθορά.
Σαν αυτους πρεπει και εμείς να ειρηνεύσουμε με τον Θεό, με τον εαυτό μας, και
να κοιτάξουμε τους άλλους δίπλα μας, να πάρουμε και να δώσουμε αγάπη, γιατί
έχουμε οι άνθρωποι ανάγκη αυτό το συναίσθημα.
Είναι Χριστούγεννα, είναι ήμερες αγάπης, ας κάνουμε μια νέα αρχή.
ΜΕΡΕΣ ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΜΟΝΑΧΟΙ
Οι μέρες των εορτών είναι για όλους ιδιαίτερες
καθώς μας δίνουν την ευκαιρία με την εορταστική τους ατμόσφαιρα και τη μαγεία
τους να ξεφύγουμε από την καθημερινότητά μας. Μας δίνουν την ευκαιρία να
βρεθούμε με αγαπημένους, να τους προσφέρουμε αγάπη, να ξεκουραστούμε και να
χαρούμε σε ένα εορταστικό κλίμα.
Οι μέρες των εορτών ταυτίζονται με συντροφικότητα,
χαρά και αγάπη..
Οι μέρες των εορτών είναι μέρες μεγάλης χαράς για
μικρούς και μεγάλους. Παντού χαρά και κέφι.
Μα πίσω απ’ όλα αυτά υπάρχει και μια άλλη πλευρά
κρυμμένη και αθέατη. Άνθρωποι μονάχοι που ζούν ολομόναχοι, που άν και τριγύρω
τους απλώνεται χαρούμενη η ατμόσφαιρα, σε αυτούς δεν ζεσταίνει η καρδιά καθώς
μέσα στην απέραντη μοναξιά τους δεν χωρεί άλλο συναίσθημα. Είναι άνθρωποι που η
ζωή τους πέταξε στην άκρη, τους στέρησε τα αγαπημένα πρόσωπα και έμειναν
μονάχοι να διανύσουν το χρόνο τους μέσα σε μια θλιβερή μοναξιά και απομόνωση.
Μονάχοι περιφέρονται στους δρόμους, μοναχοί
παραμένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Βουβοί, σοβαροί, στεναχωρημένοι και
μόνοι, καταγίνονται με τις μοναχικές ασχολίες τους κατηφείς και μελαγχολικοί.
Και μες τις γιορτινές μέρες καταμόναχοι μέσα στους
δρόμους καθώς γυρίζουν και βλέπουν παντού χαμόγελα και αγάπη, αυτοί μες στη
μαύρη μοναξιά τους μένουν λυπημένοι και κατσουφιασμένοι χωρίς να μπορούν να την
ξορκίσουν. Και νιώθουν αναγκασμένοι να ζουν μονάχοι με στην κακή τους μοίρα.
Και βιώνουν την αφόρητη μοναξιά που περιμένει στο
τέλος της διαδρομής, αυτούς που έζησαν τα χρόνια της νιότης, αυτούς που έχασαν
τους αγαπημένους τους, αυτούς που εγκαταλείφθηκαν από όλους και έμειναν μόνοι
καταδικασμένοι στη σκληρή τους μοναξιά και τη μιζέρια της απομόνωσης,
βουτηγμενοι στη θλίψη και τη σιωπή.
Η οικογενειακή θαλπωρή, τα αγαπημένα πρόσωπα, οι
φίλοι, ακόμα και οι γείτονες είναι η λύση ενάντια στη μοναξιά.
Χαρά λοιπόν σε όσους μπορούν να χαίρονται αυτά τα αγαθά, αλλά και κατάρα σε
όσους έτυχε να είναι μοναχοί είτε γιατι τους έτυχε η μοίρα, είτε γιατι
εγκαταλείφθηκαν από τους δικούς τους.
ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ
ΕΟΡΤΩΝ
Πίσω από τα αστραφτερά φώτα που στολίζουν τους
δρόμους και τις βιτρίνες των καταστημάτων, πίσω από τα λαμπερά περιτυλίγματα
των δώρων, πίσω από την υπερβολή των εορτασμών και του άκρατου καταναλωτισμού,
πίσω από όλα αυτά, υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα που κυριαρχεί στις απώτερες
σκέψεις των ανθρώπων και τους γεμίζει με αγάπη και αγαλλίαση την καρδιά, ένα
συναίσθημα που γεννιέται εκ του γεγονότος της γεννήσεως του Θεανθρώπου που
κατακλύζει τις αισθήσεις όσων πραγματικώς πιστεύουν στο υπέρτατο γεγονός.
Το νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η
αγάπη, το θεμέλιο όλων των χριστιανικών πράξεων, μια πνευματική κληρονομιά και
παρακαταθήκη του Χριστού που γεννήθηκε στη γη, που ο Θεός έγινε άνθρωπος και ο άνθρωπος
θεός.
Ως εκ της Αγίας Τριάδας εκπορευόμρνος ο Υιός θεός,
ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε στην προσπάθεια του να κυρήξει την αγάπη ώστε δι
αυτής να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος.
Δια της αγάπης της θεσπέσιας αυτής αρετής που ως η
κυριότερη ενέργεια του υψίστου προς τον άνθρωπο εμπεριέχει τα πάντα και δια της
οποίας δύναται ο άνθρωπος να γνωρίσει το θέλημα του, να ενωθεί μαζί του κατά
χάριν, και να μας χαρίσει μια νέα εν πνεύματι ζωή.
Δια της αγάπης που σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη
είναι μεγαλύτερη ακόμη και από την πίστη και την ελπίδα καθώς είναι
αποδεδειγμένο πως είναι συναίσθημα που επιφέρει διαρκή ευτυχία και που αποτελεί
ζωοδοτική δύναμη και ισχυρό αντίδοτο σε κακές σκέψεις και πράξεις.
Δια της αγάπης που ως συναίσθημα βοηθά στην επίλυση διαμαχών και
διαφορών μεταξύ των ανθρώπων, γιατί τους κάνει να αισθάνονται τα λάθη τους και
να συγχωρούν τα λάθη των άλλων.
Είναι μέρες εορτών, μέρες αγάπης που κάνει τους
ανθρώπους ευτυχισμένους και γενναιόδωρους, που τους κάνει να σκέφτονται όχι
μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τους διπλανούς τους.
Με τη χαρά στις καρδιές τους που επέρχεται δια της
πραγματικής αγάπης και που για να τη
νιώσει κάποιος πρέπει να την ζήσει, και για να την
ζήσει πρέπει ο ίδιος να τη γυρέψει. Είναι απλό να συμβεί, αν θέλουμε να μας
αγαπούν, ας αγαπήσουμε πρώτοι. Αν θέλουμε να μας προσέχουν ας τους προσέξουμε
πρώτοι, αν θέλουμε να μας επαινούν ας τους επαινέσουμε πρώτοι.
Και ακόμα αν δεν θέλουμε να πληγωνόμαστε ή άλλοι να πληγώνουν εμάς, τότε ούτε εμείς πρέπει να πληγώνουμε αυτούς και εαυτούς.
Αν αυτά τα ελάχιστα γίνονταν, σίγουρα ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με πολλή χαρά και ευτυχία στων περισσοτέρων τις καρδιές…
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
