ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΥΛΛΟΙ;

ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ

Με τη μαρτυρία μου αυτή θέλω να ομολογήσω την προσωπική μου εμπειρία περί του θέματος του καρκίνου τον οποίο παρακολούθησα να σκοτώνει την αγαπητή μου σύζυγο Μαρινέλλα.

Καθώς είχα διαβάσει πως ερευνητές επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν και να χρησιμοποιήσουν ως διαγνωστικό όπλο για τον καρκίνο των ωοθηκών την καλή όσφρηση των σκύλων, αφού όπως ισχυρίζονται τα συμπαθητικά αυτά ζώα μπορούν να τον μοιρήσουν έγκαιρα και τοιουτοτρόπως να διαγνωστεί έγκαιρα και να θεραπευτεί, ανησύχησα από τη συμπεριφορά του μικρού μας σκύλου και με τον τρόπο που σκοτώθηκε από αυτοκίνητο, που δεν έμοιαζε με ατύχημα, αλλά ίδια ως αυτοκτονία.

Συγκεκριμένα οι ερευνητές λέγουν πως ο καρκίνος των ωοθηκών αρχικού σταδίου αλλάζει τις οσμές χημικών ουσιών και ότι σκύλοι μπορούν να εντοπίσουν τον καρκίνο στην ουροδόχο κύστη ανθρώπων μυρίζοντας τα ούρα τους.

Η σύζυγος μου Μαρινελλα είχε πρόβλημα με αιμορραγίες και είχε πάει σε κλινική όπου της έγινε τεστ Παπανικολάου και απόξυση. Το τεστ έδειξε καθαρό, ενώ από δείγμα που σταληκε για αναλύσεις μας είπε ο γιατρός πως δεν έδειξαν καθαρά αποτελέσματα και πως έπρεπε να υποστεί την ίδια διαδικασία και ταλαιπωρία από την αρχή για περαιτέρω εξετάσεις.

Εκείνη τη μέρα επήγαμε στο περβόλι μας στο χωριό της Μεσόγης για να το φροντίσουμε, και μαζι μας πήραμε τον Σάμυ το μικρό μας σκυλάκι που είχαμε στο σπίτι και που το αγαπούσαμε όλοι πάρα πολύ το ίδιο και αυτό εμάς, αλλά που πιο πολύ αυτό αγαπούσε τη σύζυγο μου. Το αφήσαμε ελεύθερο και άφοβα να παίξει αφού το περβόλι ήταν καλά περιφραγμένο και δεν θα μπορούσε να απομακρυνθεί, ούτε να κινδυνεύσει από αυτοκίνητα που περνούσαν έξω στο δρόμο.

Όμως το μικρό μας σκυλάκι αντί να παίζει  και να τρέχει όπως συνήθιζε, καθόταν στα δυό του πόδια όλη την ώρα και κοίταζε λυπημένα τη σύζυγο μου. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή του η στάση, και διερωτηθήκαμε γιατι να συμβαίνει αυτό.

Εμένα το μυαλό μου πήγε αμέσως στο κακό και σκέφτηκα τα χειρότερα. Η ανησυχία και ο φόβος με έζωσε ενθυμούμενος ότι είχα διαβάσει για την όσφρηση των σκύλων για τον καρκίνο.

Σε κάποια στιγμή ακούστηκε η αργή μηχανή κάποιου αυτοκινήτου να περνά έξω στο δρόμο, και το μικρό μας σκυλάκι με ένα απότομο σάλτο και μεγάλη ταχύτητα όρμισε προς τα εκεί. Βρήκε μια μικρή τρύπα στα ττέλια που περιέφρασσαν το περιβόλι, και με μεγάλη φόρα και δύναμη κουτούλισε στον τροχό του αυτοκινήτου βρίσκοντας ακαριαίο το θάνατο σπάζοντας προφανώς ο σβέρκος του. Η λύπη μας ήταν αφάνταστη, και η σύζυγος μου το πήρε αγκαλιά και έκλαιγε απαρηγόρητη. Κρατούσε το νεκρό σκυλάκι που φαινόταν μόνο να κοιμάται καθώς δεν είχε πληγές και αίματα, μη θέλοντας να πιστέψει το κακό που μας βρήκε. Ύστερα από πολλή ώρα που πάγωσε το μικρό του κορμάκι και ήταν σίγουρο πλέον πως πέθανε, το θάψαμε έξω από το σπίτι στο περβόλι.

Μαζί με τη μεγάλη μου λύπη για το μικρό σκυλάκι, μεγάλη ανησυχία με κυρίευσε γιατί σκέφτηκα πως οι σκέψεις μου για την όσφρηση του σκύλου ήταν αληθινή και πως το μικρό σκυλάκι μυρίζοντας τον επερχόμενο θάνατο της αγαπημένης του κυράς, αυτοκτόνησε πέφτοντας πάνω στον τροχό του αυτοκινήτου.

Δεν είπα τίποτα μη θέλοντας να ενσπείρω ανησυχίες, αλλά συζητώντας με τη σύζυγο μου αποφασίσαμε την επόμενη μέρα να πηγαίναμε στο νοσοκομείο για να κάνει εκεί τις εξετάσεις της, αφού όλοι καλά γνωρίζουμε πως στα νοσοκομεία της Κύπρου η νοσηλεία είναι καλύτερη από τον ιδιωτικό τομεα.

Από εκείνη τη στιγμή με κρατούσε ο φόβος για το χειρότερο, και αυτό κράτησε ως το τέλος του μεγάλου Γολγοθά που ακολουθήσαμε και που δυστυχώς οι φόβοι μου για την κακή και επάρατο νόσο που σκότωσε τη σύζυγο μου Μαρινέλλα απαληθεύτηκαν.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΣΑΤΙΡΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2011

Η σάτιρα είναι ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος, είναι η άμυνα του αδύναμου κατά των ισχυρών. Ο ρόλος της σάτιρας αρχίζει εκεί όπου τελειώνει η υπομονή των ανθρώπων για τα κακά που βλέπουν γύρω τους, χωρίς να διαθέτουν άλλα μέσα για ν' αντιδράσουν. Η έξαρση του είδους σε ορισμένο τόπο και χρόνο, συνήθως λειτουργεί ως προπομπός λαϊκών εξεγέρσεων ή επαναστάσεων.

Είναι επίσης η σάτιρα μέσο διασκέδασης, ενώ άλλες φορές επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου που ο καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συνήθως τη βελτίωση του αντικειμένου.

Η δική μου η σάτιρα που θα σας απαγγείλω δεν είναι προπομπός για επαναστάσεις, είναι μονο για να ευθυμήσουμε και να διασκεδάσουμε.

Θέλω να την παρακολουθήσετε όλοι με προσοχή, διότι ενώ στο γράψιμο τα καταφέρνω καλά, στην ποίηση έχω μεγαλη δυσκολία, έτσι που για να γράψω αυτή τη σάτιρα δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Δώστε λοιπόν προσοχή ώστε να μην μου μείνει ο κόπος, και ακούστε την.

Σάτιρα

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος, υγεία αγάπη και χαρά να φέρει ο νέος χρόνος! 

Καλοί οι προεστοί, οι άρχοντες και οι ιερείς, οι επίσημοι, οι παράγοντες, και οι λοιποί φορείς

Καλλύττεροι οι χωρικοί, οι πτωχοί και οι ταπεινοί, αλλά καλλύτεροι εμείς δαμέσα οι τυχεροί

Σε όλους εσάς που είσαστε σήμερα μαζεμένοι, ευχή σας κάνω απ την καρδιά να είστε ευτυχισμένοι.

Βουλευτής. Χρόνια πολλά σου βουλευτα, μεγάλε πολιτευτά μας, να έχεις πάντα την υγειά να βρίσκεσε κοντά μας

Φαίδωνας. Χρόνια πολλά σου Φαιδωνα, κι ό,τι ποθείς να το 'χεις, να είσαι πάντοτε καλά και ο Θεός μαζί σου

Λάκης. Έσιεις ψηλή κορμοστασιά Λάκη σε επαινούμε, σου ευχόμαστε μεσ' τη Βουλή κάποτε να σε δούμε.

Του νοικοκυρη του Κωστή πέτρα να μην ραϊσει, χρυσή να είναι η ζήση του κι η Παναγιά μαζί του.

Του Μηχαλή του εύχομαι χαρές να φέρει ο χρόνος,  να μην βρεί αλλες αφορμές για να του φέρει πόνο

Μια καλημέρα στον Ασιελιώτη εύχομαι μέσα απ'τη καρδιά μου, όμορφη να 'ναι η μέρα του πολλή και η χαρά του.

Κλεόβουλε σου εύχομαι για τον καινούργιο χρόνο, την πόρτα σου να την χτυπά η ευτυχία μόνο. 

Αντονεσκος. Χρονια πολλα σου ευχομαι κουμπάρε Αντονέσκο, να σου χαρίσει ο θεός ότι ποθεί η καρδιά σου.

Το αίμα μου κι αν χρειαστεί εγώ θα σου χαρίσω, αφού είσαι φίλος καρδιακός απλά να σου θυμίσω.

Ο Άης Βασίλης έφερε δώρα να μας μοιράσει, το σάκο που τον ώμον του πρέπει να κατεβάσει

Στους γέρους σύνταξη νάφερνεν πεντάευρα να παίρνουν, νά ναι το μάτσο  παχουλό τα μάτια να χορταίνουν

Τσιαι στους ιδιωτικούς υπάλληλους νάφερνεν εργασίαν, να παίρνουν λλία χρήματα τωρά στη δυσκολία

Τσι ακόμα εις τους τσιηνηούς για χάρην μιαν δώσει, να φέρει κάμποσους λαούς τσιαι να τους πεϊκλώσει

Ο Άης Βασίλης έρχεται δώρα για να μοιράσει το σάκο πρώτα στα παιδιά θα πρέπει να αδειάσει.

Μαυρέσης. Ύστερα τον Μουχτάρην μας να πά να σιερετήσει, τσιαι έναν γομάριν χρήματα να του παραχωρήσει

να κάμει έργα πόλικα, να μεν μας τα χρεώσει, τσιαι με ριάλια Ευρωπαικά ούλλα να τα τελειώσει

Πάρκο να κάμει στο γιαλό, πολλής κόσμος να παίζει, να τελειώσει τσιαι το θέατρο ο ίδιος να παίζει,

Να κάμνει τον ηθοποιό τσιαι να μας καλοπιάνει, αλόπως αποφάσισεν, να βάλει ξανα Μουχτάρης.

 

Όρεξην έστειλεν σε πολλούς Μουχτάριες να κατεβούν, τους χωρκανούς να βοηθούν έτσι ούλλοι τους λαλούν

 

Ο Θεμής ελοίμπησεν που εφκαίειν αντιμουχτάρης, αλόπως άρεσεν του πολλα, τωρά θέλει να φκεί μουχτάρης

Ο Μελής που το ΑΚΕΛ ούλλο παρακαλεί, είναι μες τον καφενέν τσι ούλλον παραμιλεί

Άγιε Βασίλη φέρε μου μεγάλα ποσοστά, στις εκλογές που έρχονται να φύγει η δεξιά

Ιωαννίδης. Για εκλογήν ενδιαφέρται τσιαι ο Ιωαννίδης, αυτήν την θέσην διεκδικεί, νομίζω του ανήκει

Δεν είναι που είναι χωρκανός δεν ειν πό σιει αξία, μας δένει χρόνια από μωρά, αληθινή φιλία

Μελιος. Ο Μέλιος λέει προύχοντας θέλει να γινεί, ούλλη μέρα κάθεται τσιαι παραλαλεί

έκατσεν τσιαι εσκέφτηκεν Μουχτάρης να κατεβεί, θέλει τσιαι τες ψήφους σας για να εκλεγεί

Κωστάκης. Εις τον Κωστάκην έφερε μια σκέψη πονηρή, μουχτάρης μίσιη μου θέλει να κατεβεί

Η δεκάχρονη θητεία του έν ήταν πολλή, χρειάζεται αλλότοσην για να ευκαριστηθεί

Λουρικός. Του Λουρικού του έφερεν γιαλιστερόν μασιαίριν, να τόσιει εις την κόξαν του που σαν το δαχτυλίδι.

Τους φόρους στο Συμβούλιο να ράφκει τσιαι να φένει, τους σιήρους τα Χριστούγεννα να σφάζει τσιαι να χτέρνει

 

Παμπης. Ο Πάμπης εξελέγηκεν πρόεδρος που του πάει, μα στες επόμενες εκλογές, να, εν να του πάει.

Σαν είσιεν την υσηχίαν του τσιαι την ανεμελήν του, πελάν μεγάλον έβαλεν πάνω στην κεφαλήν του

τον ΔΗΣΥ εφορτώθηκεν, τσιαι τες ταλαιπωρίες, αλλά εν έξυπνος πολλά εν μες στες κατεργαρίες

Κόκοτας. Τσιαι ο Κόκοτας που το πλευρόν ούλλον ζαοχωρεί τον, τσι ούλλον δηλώνει έτοιμος τσιαι παρακολουθεί τον

Τον Αι Βασίλη παρακαλεί έξι ψήφους του ζητεί, εις την  επόμενην εκλογήν να μεν  σουστεί κανείς

Πατουνάς. Στον ταμίαν έφερεν μαγάλην πλουμιστρίναν, μα το ταμείον εφκέρωσεν, εν έμεινεν πακίρα.

Χρόνια πολλά Πατουνά σου ευχομαι φέτος που έχει κρίση, και τα λεφτά να σούρχονται σαν το νερό στη βρύση.

Λάκης. Εις τον Λάκην έφερεν μιαν κουρτουνιάν μεγάλην, να πίννει τσάϊν τσιαι βραστά να του περάσει η ζάλη,

για τες εκλογές που έχασεν τσιαι εν ξέρει τι να κάμει, άς βάλει λλίην ζάχαρη, πέρκει το ξεπεράσει.

Ττοουλιάς. Του Ττοουλιά του  εφερεν βάλσαμον τσιαι μέλιν, γιατί πολλά πληγώθηκεν, εν να τον συνεφέρει

Εις τον Ματθαίον έφερεν έναν μεγάλον θρόνον, να μπαίνει μες την εκκλησιάν τσιαι ναν δικός του μόνον

Σαν κάθεται λεβέντικα και κλώθει το μουστάκιν, ούλλοι να ποθαυμάζουσιν τσι ούλλοι να του ζηλέφκουν

Γιώρκος. Του Γιώρκου να δώσει όρεξην τσιαι να τον φωτίσει, να ξαναφέρει νάυλα, δουλειάν να αρκινήσει

ούλλοι να φυτέψουσιν οπωρικά τσιαι χόρτα, αλλά πρώτα τσιαι κύρια, αγγούρκα τσιαι πομυλόρκα

Ναπολης. Ο Άη Βασίλης νάφερνεν κρέας να κανεί, για ούλλους τους πελάτες πόν μές το μαγαζίν.  

Διότι όποιος σουβλάκια θέλει πάει στο Ναπολή, αφού ο καθένας ξέρει είναι μερακλής

Του Νικολή να έφερνεν κρέας να αγοράσει, τα λουκάνικα που τούκλεψαν να τα ξαναπεράσει

Γιαννης. Κάρτα διαρκείας νάφερνεν εις τον Γιαννή, την άλφα κατηγορία να παρακολουθεί

Γιατί είναι του ΑΚΡΙΤΑ υποστηριχτής, ο κόσμος τον θαυμάζει και τον επαινεί

Τσιαι σε εμέναν ο Αγιος νάφερνεν ριάλια μιαν κοπήν, για να αγοράζω άνετα μελάνιν τσιαι χαρτίν.

Αι Βασίλη φέρε μας τσιαι κάμποσον καππάριν, να τρώμεν όσοι εχάσαμεν, πόν  είχαμεν χαπάριν

Παπανδρέας. Του Παπανδρέα νάφερνεν υπομονήν μεγάλην, σαν μπαίνει μες την εκκλησιάν νάσιει αντοχήν μεγάλην

Ν αντέχει των μωρών ούλλες τες αταξίες, ν αντέχει τσιαι των γεναικών ούλλες τες ομιλίες.

Εμείς καλα τα είπαμεν, για σας που μας ακούτε, λέω τσιαι μιάν παραγγελιάν, ούλλοι ακροαστείτε

Ούλλοι σας να τρέξετε στη μεγάλην εκκλησίαν, τσιαι του παπά να έσιετε ούλλην την ευλογίαν

Ο συγγραφέας Κυριάκος Ταπακούδης

ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΡΑΤΣΜΟΣ, ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο ρατσισμός αποτελεί μια από τις πιο καταστροφικές κοινωνικές συμπεριφορές, καθώς υπονομεύει την ισότητα, την αλληλεγγύη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δεν πρόκειται μόνο για μια άδικη στάση απέναντι σε άτομα που διαφέρουν φυλετικά, θρησκευτικά, πολιτισμικά ή κοινωνικά, είναι μια νοοτροπία που δηλητηριάζει το σύνολο της κοινωνίας και γεννά αλυσιδωτές επιπτώσεις.

Κατά συνέπεια, ο ρατσισμός στερεί από την κοινωνία τα ταλέντα, τις ιδέες και τις δυνατότητές τους. Έτσι, δεν βλάπτει μόνο τα θύματα, αλλά πτωχαίνει συνολικά το κοινωνικό σύνολο.

Ο ρατσισμός δεν έχει μία μόνο αιτία. Οι βασικοί λόγοι που τον γεννούν και τον συντηρούν είναι, κατ’ αρχάς, οι παλαιές αντιλήψεις και οι εθνικιστικές ιδεολογίες περί ανωτερότητας. Πρόκειται επίσης για τον φόβο απέναντι στο διαφορετικό και το άγνωστο. Δηλαδή άλλες κουλτούρες, θρησκείες και συνήθειες που δεν γνωρίζει ο ρατσιστής. Αυτός ο φόβος οδηγεί σε εχθρική στάση απέναντι σε ό,τι ξεφεύγει από τα οικεία.

Η απουσία εκπαίδευσης, γνώσης, κριτικής σκέψης και επαφής με διαφορετικούς ανθρώπους κάνει πιο εύκολη την καλλιέργεια προκαταλήψεων και στερεοτύπων. Η άγνοια μετατρέπεται σε έδαφος πάνω στο οποίο φουντώνει ο ρατσισμός.

Σε περιόδους κρίσης, ανεργίας ή ανασφάλειας, κάποιοι αναζητούν «ενόχους» για τα προβλήματά τους. Συχνά στοχοποιούνται οι μειονότητες ή οι μετανάστες, καθώς θεωρούνται ανταγωνιστές για δουλειές, πόρους ή κοινωνικές παροχές.

Αλλά ο κυριότερος παράγοντας που ενισχύει το ρατσισμό, είναι όταν πολιτικές ή κοινωνικές ομάδες τον χρησιμοποιούν για να διχάσουν τον λαό ή να κερδίσουν εξουσία. Η καλλιέργεια φόβου και μίσους γίνεται όπλο για τον έλεγχο των μαζών.

Έτσι οι ρατσιστές νιώθουν ανώτεροι μειώνοντας τους άλλους. Αντί να αναγνωρίσουν τις δικές τους δυσκολίες, προβάλλουν την ευθύνη στους «διαφορετικούς».

Και επειδή είναι ανασφαλείς και κομπλεξικοί, έχουν την ανάγκη να ανήκουν σε ομάδες ούτως ώστε να νιώθουν ισχυροί ως μέλη μιας ανώτερης ομάδας που ξεχωρίζει από τους άλλους, κατά τη γνώμη τους. Έτσι συνήθως συνασπίζονται, και δρουν ομαδικά ως όχλος εναντίον αυτών που έχουν στοχεύσει.

 Χλώρακα: Το χωριό που στιγμάτισαν λίγοι, αλλά κατηγορήθηκαν όλοι

Τα πρόσφατα επεισόδια με τους πρόσφυγες στη Χλώρακα συγκλόνισαν την κοινή γνώμη της Κύπρου και όχι μόνο. Εικόνες βίας, συγκρούσεων και διώξεων προσφύγων έκαναν τον γύρο του νησιού και των διεθνών ΜΜΕ, παρουσιάζοντας το χωριό ως εστία μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας. Όμως, η αλήθεια είναι πιο σύνθετη και σίγουρα πιο άδικη για τη μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων.

Οι άνθρωποι της Χλώρακας δεν είναι βίαιοι ούτε μισαλλόδοξοι. Δεν ήταν το σύνολο των κατοίκων που συμμετείχε στις ταραχές, αλλά μια μικρή μερίδα. Το πραγματικό πρόβλημα ξεκίνησε όταν οργανωμένες ομάδες από άλλες πόλεις -κουβαλητές ιδεολογιών ακραίων, εθνικιστικών και αναρχικών- κατέφθασαν στο χωριό, δρομολογώντας ένα σκηνικό έντασης. Σε αυτή την παγίδα παρασύρθηκαν και ορισμένοι νεαροί της περιοχής, που κάτω από τη συναισθηματική φόρτιση και την επιρροή των ξένων στοιχείων βρέθηκαν συμμέτοχοι σε βίαιες πράξεις.

Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν ντροπιαστικές. Πρόσφυγες κυνηγήθηκαν σαν ζώα, απελάθηκαν βίαια από τα σπίτια και τους δρόμους τους, ενώ η σπίθα άναψε φυλετικό και θρησκευτικό μίσος. Καθώς τα επεισόδια εκτυλίχθηκαν στο χωριό, έμοιαζε προς τα έξω πως ολόκληρη η Χλώρακα είχε μετατραπεί σε μια κοινότητα απάνθρωπη.

Τα γεγονότα παρουσιάστηκαν παραμορφωμένα. Κάποιοι ισχυρίστηκαν πως οι πρόσφυγες προκάλεσαν οι ίδιοι, ότι ήταν εκείνοι που άσκησαν βία, δημιουργώντας μια στρεβλή εικόνα. Στην πραγματικότητα, οι αντιδράσεις μερίδας προσφύγων ήταν μόνο αμυντικές, για να προστατέψουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.

Η ζημιά, όμως, είχε ήδη γίνει. Το όνομα της Χλώρακας διασύρθηκε. Η εικόνα της δημοσιεύτηκε σε ντόπιες και ξένες εφημερίδες, με υπερβολές και γενικεύσεις. Το χωριό χαρακτηρίστηκε «επικίνδυνο» και οι κάτοικοί του βαφτίστηκαν συλλήβδην «ρατσιστές». Ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Κύπρου, με φιλόξενους και καλοκάγαθους ανθρώπους, έγινε ξακουστό για λάθος λόγους.

Δεν πρέπει να παραβλέψουμε τις ευθύνες. Βεβαίως φταίνε οι ξένοι υποκινητές, αλλά φταίνε και οι λίγοι ντόπιοι που παρασύρθηκαν. Το μεγαλύτερο, ωστόσο, μερίδιο ευθύνης βαραίνει όσους έσπειραν αισθήματα ξενοφοβίας, όσους εκμεταλλεύτηκαν φόβους και ανασφάλειες για να μετατρέψουν απλούς ανθρώπους σε όχλο. Γιατί ο όχλος, όπου και να στραφεί, αφήνει πίσω του καταστροφή.

Όταν οι φλόγες της αναταραχής έσβησαν και επενέβη η αστυνομία, η ζημιά στις περιουσίες ήταν περιορισμένη, αλλά η ηθική και κοινωνική ζημιά στο χωριό ήταν τεράστια. Ένα ανεξίτηλο στίγμα χαράχτηκε στη φήμη του, που δύσκολα θα σβήσει.

Η Χλώρακα δεν αξίζει αυτή τη μοίρα. Είναι ένας τόπος με ιστορία, ομορφιά και ανθρώπους που ξέρουν να φιλοξενούν. Όμως, μια χούφτα ανεγκέφαλοι κατάφεραν να σπείρουν διχόνοια, να παρασύρουν μέρος του πληθυσμού και να καλλιεργήσουν μίσος προς οτιδήποτε ξένο ή διαφορετικό. Όσο αυτοί οι λίγοι συνεχίζουν να υποκινούν και να παρασύρουν «αγαθούς» κατοίκους, η φήμη της Χλώρακας θα παραμένει αδικημένη.

Η λύση είναι ξεκάθαρη. Το σύστημα και η κοινωνία οφείλουν να αποβάλουν τα ακραία στοιχεία και να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη. Μόνο έτσι η Χλώρακα θα ξαναβρεί την πραγματική της ταυτότητα, αυτή ενός χωριού όμορφου, φιλόξενου και ανθρώπινου.

 ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΕΙΑ

Όταν ο κουρνιαχτός καταλάγιασε μετά τα βίαια ρατσιστικά επεισόδια στη Χλώρακα, η κοινωνία έμεινε να κοιτάζει τις πληγές της. Κάποιοι, βλέποντας τα ολέθρια αποτελέσματα, κλείστηκαν μετανοημένοι στο καβούκι τους. Άλλοι, αμετανόητοι – ευτυχώς λίγοι –, συνέχισαν να δικαιολογούν τις πράξεις τους. Μα όταν ένιωσαν την περιφρόνηση και την απαξίωση της πλειοψηφίας, δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να αποσυρθούν και αυτοί μέσα στις ιδεοληψίες τους.

Αφού πρώτα έσπειραν φανατισμό και μισαλλοδοξία, αφού υποκίνησαν και μετέφεραν ανθρώπους για να προκαλέσουν ταραχές, στο τέλος έμειναν μόνοι και εκτεθειμένοι. Ντροπιασμένοι, σιώπησαν και λούφαξαν.

Όμως, αυτού του είδους οι ρατσιστές σπάνια μετανοούν. Μπορεί για λίγο να κρύβονται, αλλά τα πάθη και τα σύνδρομά τους δεν αργούν να ξαναβγούν στην επιφάνεια. Κάθε τόσο ξεσπούν ξανά, με λόγια μίσους, με ρητορική που δηλητηριάζει την κοινωνία, με συμπεριφορές που προσπαθούν να ξαναφέρουν τη διχόνοια.

Κατά τη γνώμη μου, η κοινωνία μας δεν πρέπει να δείξει ανοχή σε τέτοιες φωνές. Οφείλουμε να τους περιορίσουμε και να τους απομονώσουμε πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά, πριν προκαλέσουν άλλο κακό. Ο ρατσισμός δεν είναι απλή διαφωνία· είναι επικίνδυνη ιδεολογία που βλάπτει την κοινωνική συνοχή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι η σιωπή ή η αδιαφορία, αλλά η ενεργή αντίδραση: παιδεία, καλλιέργεια, διάλογος και αλληλεγγύη. Μόνο έτσι θα εξουδετερώσουμε τον φόβο και το μίσος, χτίζοντας μια κοινωνία που να στηρίζεται στον σεβασμό και στην ανθρωπιά.

ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

Τι είναι η αγάπη; Ένα αίσθημα, μια δραστηριότητα, μια συμπεριφορά; Πολλοί διανοητές και φιλόσοφοι εξηγούν τη λέξη με διάφορες έννοιες, αλλά όσα διαφορετικά και να πουν, στο τέλος καταλήγουν σε κοινά συμπεράσματα, πως η αγάπη είναι συναίσθημα, συμπάθεια, έλξη, αφοσίωση.

Σίγουρα υπάρχουν πολλών ειδών αγάπες, αλλά η πιο δυνατή είναι η αγάπη του γονιού προς το παιδί, η κυριότερη απ όλες, μια αγάπη χωρίς ιδιοτέλεια που από αυτήν ξεκινά η αρχή του παντός όλων των συναισθημάτων τα οποία καθορίζουν τον αισθηματικό κόσμο των ανθρώπων. Είναι μια αγάπη που υπερτερεί της ατομικής, και από την οποία κατά σειράν προτεραιότητας ξεκινά η σχέση μεταξύ των ανθρώπων που πρώτα αγαπούν τα παιδιά τους και τον εαυτό τους, ακολούθως την οικογένεια τους, τους συγγενείς και φίλους, τους γείτονες, τους χωριανούς τους συντοπίτες, τους ομόθρησκους, τους ομοεθνείς, την πατρίδα. 
Αυτή την υπέρτατη αγάπη του γονιού καμιά άλλη δεν μπορεί να την επισκιάσει εκτός από προσωρινόν καιρό, καθώς τα συναισθήματα επηρεάζονται από γεγονότα και συμπεριφορές, όμως που είναι συναισθήματα παντός καιρού και προσωρινής διάρκειας.
Εξ ισου δυνατή ή και περισσότερο, είναι η αγάπη του έρωτος, μια αγάπη όμως συνήθως προσωρινή που στο τέλος καταλήγει συμπάθεια και συνήθεια, ή τις περισσότερες φορές μίσος ανείπωτο και ζήλεια του ενός έναντι του άλλου των ερωτευμένων, που στο τέλος αφήνει πικρά σημάδια και μύρια θλιβερά συναισθήματα να κατακλύζουν και να θλίβουν τις σκέψεις.
Όλες οι μορφές αγάπες λοιπόν, προς τους γονείς, στους ανθρώπους, στην πατρίδα, στο Θεό, στη φύση, στον πολιτισμό, είναι συναισθήματα συνήθη που προκαλούν χαρά και ηρεμία, ενώ η αγάπη του έρωτος αφήνει γλυκόπικρο πόνο και αναστάτωση, σε αντίθεση με την αγάπη του γονιού που με ευχαρίστηση στον πόνο και στη χαρά, και με ανιδιοτέλεια εφ όρου ζωής προσφέρει όση δύναται στα παιδιά του. 

ΑΓΑΠΗ

Η λέξη αγάπη σημαίνει πολλά, σημαίνει μια πληθώρα συναισθημάτων όπως έρωτας, ρομαντική αγάπη, πλατωνική, θρησκευτική, συγγενική.

Η  αγάπη είναι βασικό ένστικτο για να κρατάει τους ανθρώπους κοντά και δεμένους μεταξύ τους καθώς εκ γενετής όλοι έχουν την ανάγκη κοινωνικότητας και καθώς δεμένοι μεταξύ τους νιώθουν πιο ασφαλείς.

Συνήθως όμως κάποιος για να πάρει αγάπη, πρέπει να δώσει αγάπη ,χωρίς αυτό να σημαίνει τον κανόνα.

Όποιος δίνει αγάπη παίρνει αγάπη, όποιος χαμογελά εισπράττει χαμόγελο, όποιος μισεί δεν αγαπιέται.

Εννοώ με λίγα λόγια αυτό που θα δώσει ο καθένας, αυτό και θα πάρει. Είναι στο χέρι του καθενός να δίνει ή να μην δίνει.

Το θέμα είναι με ποιο τρόπο αγαπάμε, από ευχαρίστηση όταν οι άλλοι μας υπηρετούν, μας κολακεύουν, μας υπακούουν και μας εξυπηρετούν αλλά όταν αυτό δεν συμβαίνει γυρνάμε την πλάτη; Σίγουρα αυτό δεν είναι αγάπη. Πραγματική αγάπη σημαίνει να αγαπάς χωρίς μίσος και μνησικακία, χωρίς ζήλια και επικρίσεις, χωρίς  κατακρίσεις και συγκρίσεις.  Για να εννοήσουμε το ακριβές νόημα αυτής της λέξης πρέπει να φέρουμε στο νου μας πως αντικρίζουμε και πως σκεπτόμαστε τα παιδιά μας, αλλά κυρίως πως αγαπάνε οι μανάδες τα παιδιά τους. Την αυτοθυσία και την προσφορά τους για αυτά. Αυτό σημαίνει αγάπη, και όταν αυτό συμβαίνει η ζωή είναι πιο απλή και πιο υποφερτή. Η αγάπη χρειάζεται για όλους, και αυτοί που την έχουν είναι οι τυχεροί. Είναι δε, μεγάλη ευτυχία όταν μας αγαπάνε, και πρέπει να ξέρουμε ότι είναι εύκολο να συμβαίνει αυτό,  εξαρτάται μόνο από εμάς. Αν δώσουμε αγάπη, θα πάρουμε αγάπη. Η αγάπη μπορεί τελικά να είναι η λύση για όλα τα ανθρώπινα προβλήματα και όλες τις οδύνες.

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ 

Έρωτας είναι το αίσθημα που προκαλεί την έλξη μεταξύ δύο προσώπων, και θεωρείται ως ένα συναίσθημα πολύ άγριο έως και απλό, χωρίς τίποτα το πνευματικό, που έλκεται από την εξωτερική ομορφιά με τελικό σκοπό την ηδονή. Είναι ένα αίσθημα που κυριαρχεί κάθε ζωντανό, είναι μια βασική αίσθηση που αναγκάζει τα όντα να έχουν σεξουαλικές σχέσεις, ώστε να διαιωνίζονται τα ζώντα είδη.

Τα βασικό ερώτημα λοιπόν που τίθεται περί έρωτος είναι, αν είναι κάτι το ωραίο που όλοι το επιθυμουν.

Κατά τη γνώμη μου,

όσοι είναι ερωτευμένοι και έχουν ανταπόκριση, σίγουρα θα πουν μετά βεβαιότητας πόσο ωραίο πράγμα είναι, πόσο γεμίζει τον άνθρωπο, πόσο μεγάλο και ζωντανό αίσθημα είναι.

Αν όμως ρωτήσεις κάποιον που αγαπά χωρίς ανταπόκριση, θα πει πως είναι μια μαχαριά στην καρδιά, ένας αβάσταχτος πόνος  που πληγώνει και σκοτώνει.

Αν πάλι ρωτήσεις κάποιον που πλέον δεν είναι ερωτευμένος, θα πει πως ο έρωτας είναι για τους αδύνατους και χάσιμο χρόνου, αλλά παρ όλα αυτά, θα ήθελε να ξαναερωτευτεί.

Αν πάλι ρωτήσεις κάποιον που ποτέ δεν ερωτεύτηκε, θα σου πει πως πιστεύει χωρίς κάποιος να τον γνωρίσει δεν νιώθει ολοκληρωμένος, και ένα τέτοιο αίσθημα θα το επιθυμούσε.

Αν πάλι ρωτήσεις όλους αν αγαπούν τον έρωτα, με μια λέξη όλοι θα φωνάξουν, ΝΑΙ. 

ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Πλατωνικός έρωτας είναι ο ιδανικός έρωτας που δεν έχει να κάνει με την κατάκτηση.

Ο Πλάτωνας θεωρεί ότι ο έρωτας είναι μια εφαρμογή της ηθικής και ότι υπάρχει ως ιδέα, χωρίς να έχει σχέση με την ηδονή που είναι φθαρτή και παροδική. Αναφέρει πως ο πραγματικός έρωτας είναι μια ιδέα γεμάτη πάθος χωρίς άλλη διέγερση, χωρίς αισθησιακό πόθο, χωρίς σαρκική επαφή, αλλά μόνο για το ηθικό και φυσικό κάλλος.

Ο έρωτας κατά τον Πλάτωνα έχει αξία όταν γεμίζει το πνεύμα μας και τη μνήμη μας με ιδέες και απόψεις, χωρίς να χρειάζεται να κατακτήσουμε σαρκικά ότι ερωτευόμαστε

Επομένως, ερωτευόμαστε Πλατωνικά αν αγαπάμε μόνο την ομορφιά, δηλαδή αγαπάμε πνευματικά, και όχι αισθησιακά.

Εγώ διαφωνώ με τη θεωρία αυτή, γιατί πιστέυω πως όταν ο έρωτας μένει ανεκπλήρωτος, με τον καιρό λιγοστεύει και ξεθωριάζει, και μένει απλώς μια γλυκεία ανάμνηση, καθώς αν ερωτευόμαστε το κάλλος και την αισθητική μορφή χωρίς την αίσθηση της σαρκικής έλξης, τότε θα μπορούσαμε να αγαπήσουμε το ίδιο ένα όμορφο άγαλμα ή μια όμορφη ζωγραφιά.

Πιστεύω ακόμα πως όταν αγαπάμε Πλατωνικά, είναι εξ ανάγκης είτε γιατί δεν βρίσκουμε ανταπόκριση, είτε για άλλες αντικειμενικές δυσκολίες όπως ένεκα ηθικής ή σεξουαλικού προβλήματος.

Όταν αγαπάμε Πλατωνικά ο έρωτας είναι μεγάλος και αβάσταχτος που σκίζει  τις καρδιές μας γλυκά σαν μαχαιριά, αλλά που με τον καιρό γίνεται χρόνια η πληγή και ο πόνος συνηθίζεται ή και εκλείπει.

Ο Πλατωνικός έρωτας είναι ένας έρωτας που μένει ανέκφραστος και θαμμένος βαθιά μέσα μας μόνο σε πνευματικό επίπεδο, έως ότου ο χρόνος τον επουλώσει, και τον σβήσει.

ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ 

Πίσω από τα αστραφτερά φώτα που στολίζουν τους δρόμους και τις βιτρίνες των καταστημάτων, πίσω από τα λαμπερά περιτυλίγματα των δώρων, πίσω από την υπερβολή των εορτασμών και του άκρατου καταναλωτισμού, πίσω από όλα αυτά, υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα που κυριαρχεί στις απώτερες σκέψεις των ανθρώπων και τους γεμίζει με αγάπη και αγαλλίαση την καρδιά, ένα συναίσθημα που γεννιέται εκ του γεγονότος της γεννήσεως του Θεανθρώπου που κατακλύζει τις αισθήσεις όσων πραγματικώς πιστεύουν στο υπέρτατο γεγονός.

Το νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η αγάπη, το θεμέλιο όλων των χριστιανικών πράξεων, μια πνευματική κληρονομιά και παρακαταθήκη του Χριστού που γεννήθηκε στη γη,  που ο Θεός έγινε άνθρωπος και ο άνθρωπος θεός.

Ως εκ της Αγίας Τριάδας εκπορευόμρνος ο Υιός θεός, ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε στην προσπάθεια του να κυρήξει την αγάπη ώστε δι αυτής να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος.

Δια της αγάπης της θεσπέσιας αυτής αρετής που ως η κυριότερη ενέργεια του υψίστου προς τον άνθρωπο εμπεριέχει τα πάντα και δια της οποίας δύναται ο άνθρωπος να γνωρίσει το θέλημα του, να ενωθεί μαζί του κατά χάριν, και να μας χαρίσει μια νέα εν πνεύματι ζωή.

Δια της αγάπης που σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη είναι μεγαλύτερη ακόμη και από την πίστη και την ελπίδα καθώς είναι αποδεδειγμένο πως είναι συναίσθημα που επιφέρει διαρκή ευτυχία και που αποτελεί ζωοδοτική δύναμη και ισχυρό αντίδοτο σε κακές σκέψεις και πράξεις.

Δια της αγάπης που ως  συναίσθημα βοηθά στην επίλυση διαμαχών και διαφορών μεταξύ των ανθρώπων, γιατί τους κάνει να αισθάνονται τα λάθη τους και να συγχωρούν τα λάθη των άλλων.

Είναι μέρες εορτών, μέρες αγάπης που κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους και γενναιόδωρους, που τους κάνει να σκέφτονται όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά και τους διπλανούς τους.

Με τη χαρά στις καρδιές τους που επέρχεται δια της πραγματικής αγάπης και που για να τη

νιώσει κάποιος πρέπει να την ζήσει, και για να την ζήσει πρέπει ο ίδιος να τη γυρέψει. Είναι απλό να συμβεί, αν θέλουμε να μας αγαπούν, ας αγαπήσουμε πρώτοι. Αν θέλουμε να μας προσέχουν ας τους προσέξουμε πρώτοι, αν θέλουμε να μας επαινούν ας τους επαινέσουμε πρώτοι.

Και ακόμα αν δεν θέλουμε να πληγωνόμαστε ή άλλοι να πληγώνουν εμάς,  τότε ούτε εμείς πρέπει να πληγώνουμε αυτούς και εαυτούς.

Αν αυτά τα ελάχιστα γίνονταν, σίγουρα ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με πολλή χαρά και ευτυχία στων περισσοτέρων τις καρδιές…

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ