ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΥΛΛΟΙ;

ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ

Με τη μαρτυρία μου αυτή θέλω να ομολογήσω την προσωπική μου εμπειρία περί του θέματος του καρκίνου τον οποίο παρακολούθησα να σκοτώνει την αγαπητή μου σύζυγο Μαρινέλλα.

Καθώς είχα διαβάσει πως ερευνητές επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν και να χρησιμοποιήσουν ως διαγνωστικό όπλο για τον καρκίνο των ωοθηκών την καλή όσφρηση των σκύλων, αφού όπως ισχυρίζονται τα συμπαθητικά αυτά ζώα μπορούν να τον μοιρήσουν έγκαιρα και τοιουτοτρόπως να διαγνωστεί έγκαιρα και να θεραπευτεί, ανησύχησα από τη συμπεριφορά του μικρού μας σκύλου και με τον τρόπο που σκοτώθηκε από αυτοκίνητο, που δεν έμοιαζε με ατύχημα, αλλά ίδια ως αυτοκτονία.

Συγκεκριμένα οι ερευνητές λέγουν πως ο καρκίνος των ωοθηκών αρχικού σταδίου αλλάζει τις οσμές χημικών ουσιών και ότι σκύλοι μπορούν να εντοπίσουν τον καρκίνο στην ουροδόχο κύστη ανθρώπων μυρίζοντας τα ούρα τους.

Η σύζυγος μου Μαρινελλα είχε πρόβλημα με αιμορραγίες και είχε πάει σε κλινική όπου της έγινε τεστ Παπανικολάου και απόξυση. Το τεστ έδειξε καθαρό, ενώ από δείγμα που σταληκε για αναλύσεις μας είπε ο γιατρός πως δεν έδειξαν καθαρά αποτελέσματα και πως έπρεπε να υποστεί την ίδια διαδικασία και ταλαιπωρία από την αρχή για περαιτέρω εξετάσεις.

Εκείνη τη μέρα επήγαμε στο περβόλι μας στο χωριό της Μεσόγης για να το φροντίσουμε, και μαζι μας πήραμε τον Σάμυ το μικρό μας σκυλάκι που είχαμε στο σπίτι και που το αγαπούσαμε όλοι πάρα πολύ το ίδιο και αυτό εμάς, αλλά που πιο πολύ αυτό αγαπούσε τη σύζυγο μου. Το αφήσαμε ελεύθερο και άφοβα να παίξει αφού το περβόλι ήταν καλά περιφραγμένο και δεν θα μπορούσε να απομακρυνθεί, ούτε να κινδυνεύσει από αυτοκίνητα που περνούσαν έξω στο δρόμο.

Όμως το μικρό μας σκυλάκι αντί να παίζει  και να τρέχει όπως συνήθιζε, καθόταν στα δυό του πόδια όλη την ώρα και κοίταζε λυπημένα τη σύζυγο μου. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή του η στάση, και διερωτηθήκαμε γιατι να συμβαίνει αυτό.

Εμένα το μυαλό μου πήγε αμέσως στο κακό και σκέφτηκα τα χειρότερα. Η ανησυχία και ο φόβος με έζωσε ενθυμούμενος ότι είχα διαβάσει για την όσφρηση των σκύλων για τον καρκίνο.

Σε κάποια στιγμή ακούστηκε η αργή μηχανή κάποιου αυτοκινήτου να περνά έξω στο δρόμο, και το μικρό μας σκυλάκι με ένα απότομο σάλτο και μεγάλη ταχύτητα όρμισε προς τα εκεί. Βρήκε μια μικρή τρύπα στα ττέλια που περιέφρασσαν το περιβόλι, και με μεγάλη φόρα και δύναμη κουτούλισε στον τροχό του αυτοκινήτου βρίσκοντας ακαριαίο το θάνατο σπάζοντας προφανώς ο σβέρκος του. Η λύπη μας ήταν αφάνταστη, και η σύζυγος μου το πήρε αγκαλιά και έκλαιγε απαρηγόρητη. Κρατούσε το νεκρό σκυλάκι που φαινόταν μόνο να κοιμάται καθώς δεν είχε πληγές και αίματα, μη θέλοντας να πιστέψει το κακό που μας βρήκε. Ύστερα από πολλή ώρα που πάγωσε το μικρό του κορμάκι και ήταν σίγουρο πλέον πως πέθανε, το θάψαμε έξω από το σπίτι στο περβόλι.

Μαζί με τη μεγάλη μου λύπη για το μικρό σκυλάκι, μεγάλη ανησυχία με κυρίευσε γιατί σκέφτηκα πως οι σκέψεις μου για την όσφρηση του σκύλου ήταν αληθινή και πως το μικρό σκυλάκι μυρίζοντας τον επερχόμενο θάνατο της αγαπημένης του κυράς, αυτοκτόνησε πέφτοντας πάνω στον τροχό του αυτοκινήτου.

Δεν είπα τίποτα μη θέλοντας να ενσπείρω ανησυχίες, αλλά συζητώντας με τη σύζυγο μου αποφασίσαμε την επόμενη μέρα να πηγαίναμε στο νοσοκομείο για να κάνει εκεί τις εξετάσεις της, αφού όλοι καλά γνωρίζουμε πως στα νοσοκομεία της Κύπρου η νοσηλεία είναι καλύτερη από τον ιδιωτικό τομεα.

Από εκείνη τη στιγμή με κρατούσε ο φόβος για το χειρότερο, και αυτό κράτησε ως το τέλος του μεγάλου Γολγοθά που ακολουθήσαμε και που δυστυχώς οι φόβοι μου για την κακή και επάρατο νόσο που σκότωσε τη σύζυγο μου Μαρινέλλα απαληθεύτηκαν.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΣΑΤΙΡΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2011

Η σάτιρα είναι ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος, είναι η άμυνα του αδύναμου κατά των ισχυρών. Ο ρόλος της σάτιρας αρχίζει εκεί όπου τελειώνει η υπομονή των ανθρώπων για τα κακά που βλέπουν γύρω τους, χωρίς να διαθέτουν άλλα μέσα για ν' αντιδράσουν. Η έξαρση του είδους σε ορισμένο τόπο και χρόνο, συνήθως λειτουργεί ως προπομπός λαϊκών εξεγέρσεων ή επαναστάσεων.

Είναι επίσης η σάτιρα μέσο διασκέδασης, ενώ άλλες φορές επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου που ο καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συνήθως τη βελτίωση του αντικειμένου.

Η δική μου η σάτιρα που θα σας απαγγείλω δεν είναι προπομπός για επαναστάσεις, είναι μονο για να ευθυμήσουμε και να διασκεδάσουμε.

Θέλω να την παρακολουθήσετε όλοι με προσοχή, διότι ενώ στο γράψιμο τα καταφέρνω καλά, στην ποίηση έχω μεγαλη δυσκολία, έτσι που για να γράψω αυτή τη σάτιρα δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Δώστε λοιπόν προσοχή ώστε να μην μου μείνει ο κόπος, και ακούστε την.

Σάτιρα

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος, υγεία αγάπη και χαρά να φέρει ο νέος χρόνος! 

Καλοί οι προεστοί, οι άρχοντες και οι ιερείς, οι επίσημοι, οι παράγοντες, και οι λοιποί φορείς

Καλλύττεροι οι χωρικοί, οι πτωχοί και οι ταπεινοί, αλλά καλλύτεροι εμείς δαμέσα οι τυχεροί

Σε όλους εσάς που είσαστε σήμερα μαζεμένοι, ευχή σας κάνω απ την καρδιά να είστε ευτυχισμένοι.

Βουλευτής. Χρόνια πολλά σου βουλευτα, μεγάλε πολιτευτά μας, να έχεις πάντα την υγειά να βρίσκεσε κοντά μας

Φαίδωνας. Χρόνια πολλά σου Φαιδωνα, κι ό,τι ποθείς να το 'χεις, να είσαι πάντοτε καλά και ο Θεός μαζί σου

Λάκης. Έσιεις ψηλή κορμοστασιά Λάκη σε επαινούμε, σου ευχόμαστε μεσ' τη Βουλή κάποτε να σε δούμε.

Του νοικοκυρη του Κωστή πέτρα να μην ραϊσει, χρυσή να είναι η ζήση του κι η Παναγιά μαζί του.

Του Μηχαλή του εύχομαι χαρές να φέρει ο χρόνος,  να μην βρεί αλλες αφορμές για να του φέρει πόνο

Μια καλημέρα στον Ασιελιώτη εύχομαι μέσα απ'τη καρδιά μου, όμορφη να 'ναι η μέρα του πολλή και η χαρά του.

Κλεόβουλε σου εύχομαι για τον καινούργιο χρόνο, την πόρτα σου να την χτυπά η ευτυχία μόνο. 

Αντονεσκος. Χρονια πολλα σου ευχομαι κουμπάρε Αντονέσκο, να σου χαρίσει ο θεός ότι ποθεί η καρδιά σου.

Το αίμα μου κι αν χρειαστεί εγώ θα σου χαρίσω, αφού είσαι φίλος καρδιακός απλά να σου θυμίσω.

Ο Άης Βασίλης έφερε δώρα να μας μοιράσει, το σάκο που τον ώμον του πρέπει να κατεβάσει

Στους γέρους σύνταξη νάφερνεν πεντάευρα να παίρνουν, νά ναι το μάτσο  παχουλό τα μάτια να χορταίνουν

Τσιαι στους ιδιωτικούς υπάλληλους νάφερνεν εργασίαν, να παίρνουν λλία χρήματα τωρά στη δυσκολία

Τσι ακόμα εις τους τσιηνηούς για χάρην μιαν δώσει, να φέρει κάμποσους λαούς τσιαι να τους πεϊκλώσει

Ο Άης Βασίλης έρχεται δώρα για να μοιράσει το σάκο πρώτα στα παιδιά θα πρέπει να αδειάσει.

Μαυρέσης. Ύστερα τον Μουχτάρην μας να πά να σιερετήσει, τσιαι έναν γομάριν χρήματα να του παραχωρήσει

να κάμει έργα πόλικα, να μεν μας τα χρεώσει, τσιαι με ριάλια Ευρωπαικά ούλλα να τα τελειώσει

Πάρκο να κάμει στο γιαλό, πολλής κόσμος να παίζει, να τελειώσει τσιαι το θέατρο ο ίδιος να παίζει,

Να κάμνει τον ηθοποιό τσιαι να μας καλοπιάνει, αλόπως αποφάσισεν, να βάλει ξανα Μουχτάρης.

 

Όρεξην έστειλεν σε πολλούς Μουχτάριες να κατεβούν, τους χωρκανούς να βοηθούν έτσι ούλλοι τους λαλούν

 

Ο Θεμής ελοίμπησεν που εφκαίειν αντιμουχτάρης, αλόπως άρεσεν του πολλα, τωρά θέλει να φκεί μουχτάρης

Ο Μελής που το ΑΚΕΛ ούλλο παρακαλεί, είναι μες τον καφενέν τσι ούλλον παραμιλεί

Άγιε Βασίλη φέρε μου μεγάλα ποσοστά, στις εκλογές που έρχονται να φύγει η δεξιά

Ιωαννίδης. Για εκλογήν ενδιαφέρται τσιαι ο Ιωαννίδης, αυτήν την θέσην διεκδικεί, νομίζω του ανήκει

Δεν είναι που είναι χωρκανός δεν ειν πό σιει αξία, μας δένει χρόνια από μωρά, αληθινή φιλία

Μελιος. Ο Μέλιος λέει προύχοντας θέλει να γινεί, ούλλη μέρα κάθεται τσιαι παραλαλεί

έκατσεν τσιαι εσκέφτηκεν Μουχτάρης να κατεβεί, θέλει τσιαι τες ψήφους σας για να εκλεγεί

Κωστάκης. Εις τον Κωστάκην έφερε μια σκέψη πονηρή, μουχτάρης μίσιη μου θέλει να κατεβεί

Η δεκάχρονη θητεία του έν ήταν πολλή, χρειάζεται αλλότοσην για να ευκαριστηθεί

Λουρικός. Του Λουρικού του έφερεν γιαλιστερόν μασιαίριν, να τόσιει εις την κόξαν του που σαν το δαχτυλίδι.

Τους φόρους στο Συμβούλιο να ράφκει τσιαι να φένει, τους σιήρους τα Χριστούγεννα να σφάζει τσιαι να χτέρνει

 

Παμπης. Ο Πάμπης εξελέγηκεν πρόεδρος που του πάει, μα στες επόμενες εκλογές, να, εν να του πάει.

Σαν είσιεν την υσηχίαν του τσιαι την ανεμελήν του, πελάν μεγάλον έβαλεν πάνω στην κεφαλήν του

τον ΔΗΣΥ εφορτώθηκεν, τσιαι τες ταλαιπωρίες, αλλά εν έξυπνος πολλά εν μες στες κατεργαρίες

Κόκοτας. Τσιαι ο Κόκοτας που το πλευρόν ούλλον ζαοχωρεί τον, τσι ούλλον δηλώνει έτοιμος τσιαι παρακολουθεί τον

Τον Αι Βασίλη παρακαλεί έξι ψήφους του ζητεί, εις την  επόμενην εκλογήν να μεν  σουστεί κανείς

Πατουνάς. Στον ταμίαν έφερεν μαγάλην πλουμιστρίναν, μα το ταμείον εφκέρωσεν, εν έμεινεν πακίρα.

Χρόνια πολλά Πατουνά σου ευχομαι φέτος που έχει κρίση, και τα λεφτά να σούρχονται σαν το νερό στη βρύση.

Λάκης. Εις τον Λάκην έφερεν μιαν κουρτουνιάν μεγάλην, να πίννει τσάϊν τσιαι βραστά να του περάσει η ζάλη,

για τες εκλογές που έχασεν τσιαι εν ξέρει τι να κάμει, άς βάλει λλίην ζάχαρη, πέρκει το ξεπεράσει.

Ττοουλιάς. Του Ττοουλιά του  εφερεν βάλσαμον τσιαι μέλιν, γιατί πολλά πληγώθηκεν, εν να τον συνεφέρει

Εις τον Ματθαίον έφερεν έναν μεγάλον θρόνον, να μπαίνει μες την εκκλησιάν τσιαι ναν δικός του μόνον

Σαν κάθεται λεβέντικα και κλώθει το μουστάκιν, ούλλοι να ποθαυμάζουσιν τσι ούλλοι να του ζηλέφκουν

Γιώρκος. Του Γιώρκου να δώσει όρεξην τσιαι να τον φωτίσει, να ξαναφέρει νάυλα, δουλειάν να αρκινήσει

ούλλοι να φυτέψουσιν οπωρικά τσιαι χόρτα, αλλά πρώτα τσιαι κύρια, αγγούρκα τσιαι πομυλόρκα

Ναπολης. Ο Άη Βασίλης νάφερνεν κρέας να κανεί, για ούλλους τους πελάτες πόν μές το μαγαζίν.  

Διότι όποιος σουβλάκια θέλει πάει στο Ναπολή, αφού ο καθένας ξέρει είναι μερακλής

Του Νικολή να έφερνεν κρέας να αγοράσει, τα λουκάνικα που τούκλεψαν να τα ξαναπεράσει

Γιαννης. Κάρτα διαρκείας νάφερνεν εις τον Γιαννή, την άλφα κατηγορία να παρακολουθεί

Γιατί είναι του ΑΚΡΙΤΑ υποστηριχτής, ο κόσμος τον θαυμάζει και τον επαινεί

Τσιαι σε εμέναν ο Αγιος νάφερνεν ριάλια μιαν κοπήν, για να αγοράζω άνετα μελάνιν τσιαι χαρτίν.

Αι Βασίλη φέρε μας τσιαι κάμποσον καππάριν, να τρώμεν όσοι εχάσαμεν, πόν  είχαμεν χαπάριν

Παπανδρέας. Του Παπανδρέα νάφερνεν υπομονήν μεγάλην, σαν μπαίνει μες την εκκλησιάν νάσιει αντοχήν μεγάλην

Ν αντέχει των μωρών ούλλες τες αταξίες, ν αντέχει τσιαι των γεναικών ούλλες τες ομιλίες.

Εμείς καλα τα είπαμεν, για σας που μας ακούτε, λέω τσιαι μιάν παραγγελιάν, ούλλοι ακροαστείτε

Ούλλοι σας να τρέξετε στη μεγάλην εκκλησίαν, τσιαι του παπά να έσιετε ούλλην την ευλογίαν

Ο συγγραφέας Κυριάκος Ταπακούδης

Η ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Μελέτη του Κυριάκου Ταπακούδη κατα μήνα Δεκέμβριο 2012-

 

Τις τελευταίες μέρες επανήλθε το ζήτημα της αποτέφρωσης, και η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο στη βουλή σε σχέση με το θέμα της καύσης των νεκρών. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα πολύ δύσκολο ζήτημα γιατί αγγίζει ευαισθησίες και ταμπού, γι αυτό θα πρέπει να εξεταστεί πάρα πολύ προσεκτικά χωρίς να προκαλέσει κοινωνική αναστάτωση, και το μονο που θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να συμφωνηθεί, είναι να επιτρέπεται η αποτέφρωση μόνο για όσους δεν ασπάζονται την ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη. Ως λόγο για τη γνώμη μου αυτή, παραθέτω ορισμένες  απλές σκέψεις μου, ελπίζοντας πολλοι από σας να συμφωνήσετε μαζί μου:

 

Η επιχειρηματολογία την οποία επικαλούνται όσοι τάσσονται υπέρ της καύσης των νεκρών, είναι κυρίως η έλλειψη χώρου στα κοιμητήρια καθώς και οι λόγοι υγιεινής. Θεωρούν ότι μολύνεται το υπέδαφος με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά μικρόβια.

Ο Χριστιανισμός όμως, είναι υπέρ της ταφής των νεκρών και η Εκκλησία δεν δέχεται την αποτέφρωση, διότι αντιβαίνει στα χρηστά και Χριστιανικά ήθη.

Εξ άλλου μπορούν να κατασκευαστούν οστεοφυλάκια που με την πάροδο μιας λογικής χρονικής περιόδου, να φυλάσσονται τα οστά. Αυτός ο τρόπος έχει εφαρμοστεί στο νέο κοιμητήριο της Χλώρακας, και αποδείχθηκε ένας καλός τρόπος που μπορεί να φιλοξενεί τους νεκρούς μας για εκατοντάδες χρόνια. Είναι ένας πρότυπος τρόπος, μια έξυπνη σκέψη που μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα. Δεν πωλούνται οι τάφοι, παρά μόνο ενοικιάζονται. Όταν γεμίσει το κοιμητήριο, ανοίγονται οι τάφοι από την αρχή και τα οστά φυλάσσονται στο οστεοφυλάκιο το οποίον αν κάποτε γεμίσει και αυτό, μπορούν να θαφτούν όλα τα οστά σε κοινό τάφο, έτσι που ο κάθε ζώντας να ξέρει πού είναι ενταφιασμένοι οι δικοί του νεκροί για να μπορεί να κάμνει ένα τρισάγιο για τη μνήμη τους.

Άλλο επιχείρημά τους είναι το υψηλό κοστολόγιο και η εμπορευματοποίηση των τελετών και πιστεύουν ότι η καύση θα αποτελέσει την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας, ισχυρίζονται ακόμη, ότι τα νεκροταφεία είναι αιτίες και αφορμές για φαινόμενα τυμβωρυχίας και μαγείας.

Στα παλιά Χριστιανικά χρόνια η καύση των νεκρών θεωρείτο τιμωρία και ατίμωση, γι αυτό στο μεσαίωνα έκαιαν μονο τους μάγους και τις μάγισσες που εξασκούσαν μαύρη μαγεία ενάντια στη Χριστιανική θρησκεία. Εξάλλου τρανό παράδειγμα της θέλησης του Θεού, είναι ο ενταφιασμός και όχι η καύση του Θεανθρώπου και υιού του, Ιησού Χριστού.

Ενώ η ταφή προλέγει την ανάσταση των νεκρών και θεωρείται σύμβολο και ομολογία της πίστεως και της ελπίδας στην αθανασία της ψυχής, στην ανάσταση των νεκρών και στην αιώνια ζωή, η αποτέφρωση είναι σημάδι ότι τίποτα δεν μένει από τα κεκειμημένα σώματα που να ενισχύει αυτήν την πίστη. Όσοι επιθυμούν την αποτέφρωση αντί της ταφής, είναι φανερό ότι αντίκεινται στις διδασκαλίες του Χριστιανισμού, και θέλουν τις διδαχές περί αναστάσεως των νεκρών κατά τη δευτέρα παρουσία, να την παρουσιάσουν ως δοξασία.

Τα παλαιότερα χρόνια εκτός από τις Χριστιανικές διδασκαλίες περί της ταφής των νεκρών, τα υπόλοιπα φαινόμενα έδειχναν μια παρερμηνεία ότι τίποτα δεν μένει ύστερα από το θάνατο, αφου στο πέρασμα των αιώνων, καμία ένδειξη εκτός στις περιπτώσεις των αγίων, δεν υπήρξε που να ομολογεί περί του αντιθέτου. Εξ άλλου και η ίδια η θρησκεία μας το ομολογεί: «το σώμα διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθει»

Πρεπει να γνωρίζουμε όμως, ότι η νεκρώσιμος ακολουθία, εξηγεί από τη μια τη φυσική υπόσταση του ανθρώπινου σώματος το οποίο δημιουργήθηκε από την ύλη και την ανυπαρξία, καθώς και Θεολογικά εξηγά περί άφθαρτης και αιώνιας ζωής. Εξ άλλου, όλοι οι ψαλμοί ψάλλουν μονο για κεκοιμημένο κι όχι αποτεφρωμένο σώμα, ομολογώντας έτσι ότι η ταφή γίνεται και ως παρηγοριά για τους εναπομείναντες αγαπημένους ζωντανούς, έχοντας μ αυτό τον τρόπο παρηγοριά και ελπίδα για Παράδεισο, και φόβο για κόλαση, στοιχεία το πρώτο για χριστιανική ζωή, και ανασταλτικό το δεύτερο για κακές συμπεριφορές και δράσεις.

Η ταφή πρεπει να προτιμάται από την καύση, γιατί το ενταφιασμένο σώμα ως υπαρκτό θαμμένο πτώμα, γίνεται αφορμή για συνειδητοποίηση και υπόμνηση της ματαιότητας και της προσωρινότητας πανω στη γη του ζώντος ανθρώπου.

Διότι, είναι διαφορετικά οι άνθρωποι να βλέπουν το λείψανο και να γνωρίζουν ότι για πολλές πάρα πολλές δεκαετίες θα υπάρχουν τα οστά στο μνήμα, και διαφορετικά να βλέπουν ένα βαζάκι που περιέχει τέφρα μετά από την καύση του προσφιλούς προσώπου. Το κάψιμο είναι πλήρης αφανισμός μιας ζωντανής συνέχειας και μιας επικοινωνίας, την οποία όλοι μας έχουμε ανάγκη. Άλλωστε, τα οστά των νεκρών αποτελούν ανάμνηση της παρελθούσης ζωής και ενθύμησης της παρούσας, καθώς και υπόμνηση της μάλλουσας προοπτικής μας. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με την πρόοδο της επιστήμης που με την εξέταση DNA των οστών, βρίσκουν κληρονομικά στοιχεία του αποθανόντος κεκοιμημένου μετά των ζώντων, έτσι που να ταυτοποιούνται και να ξέρουμε εμείς οι ζωντανοί ότι και μετα θάνατον φέρουμε το στίγμα της ύπαρξης μας και τους περάσματος μας από τη ζωή.

Συμφωνώ λοιπόν με την Εκκλησία που αρνείται την καύση, διότι τοιουτοτρόπως αρνείται το ανθρώπινο τέλος και ομολογεί την αλήθεια για τη συνέχιση της αιώνιας ζωής μετά τον θάνατο. Εξ άλλου ποιά παρηγοριά πλέον θα μένει στους ζώντες συγγενείς του τεθνεώτος όταν δεν θα υπάρχει ένα μνήμα που να ξέρουν ότι μέσα κοιμάται το αγαπημένο τους πρόσωπο και να έχουν έτσι μια ελπίδα στην καρδιά ότι μετα θάνατον θα ξανασυναντηθούν; Είναι λοιπόν φανερό, όσοι αγαπούμε τους συγγενείς μας και τους φίλους μας, δεν θα πρεπει να αποδεχτούμε αυτά τα ξενόφερτα ήθη που θα αλλοτριώσουν τα δικά μας. Διότι είναι ήθη και κουλτούρες που προσπαθούν να μας επιβάλουν ξένα κέντρα αποφάσεων, ισως γιατί θέλουν να κάμψουν την πίστη μας στη θρησκεία μας, την μόνη που έμεινε να μας ενώνει ως Χριστιανικό λαό.

 

Κυριάκος Ταπακούδης

ΕΛΛΗΝΟΣΠΗΛΙΟΙ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Η ιστορία της Κύπρου είναι αρχαιοτάτη και έχει να επιδείξει πανάρχαιες καταβολές έως και πριν χιλιάδες χρόνια.

Κατά την Ελληνιστική περίοδο κατά τη διάρκεια των αρχαϊκών και κλασσικών χρόνων, οι Φοίνικες κατακτητές εγκατέλειψαν τη Κυπρο και οι κάτοικοι στράφηκαν προς τους Μακεδόνες Πτολεμαίους της Αιγύπτου. Έτσι από τον 3ο αιώνα π.Χ. το νησί εξελληνίζεται πλήρως, περίοδο κατά την οποία άνθισαν οι τέχνες καθώς και η ελληνική θρησκεία προς τους 12 θεούς του Ολύμπου με ιερά σε όλο το νησί και μεγαλοπρεπείς τάφους στους οποίους θάβονταν οι άρχοντες και οι προεστοί του τόπου.

Είναι τάφοι που χρονολογούνται από τα Ελληνιστικά και πρώτα Ρωμαϊκά χρόνια σκαλισμένοι σε βράχους που πολλοί από αυτούς μοιάζουν με κανονικά σπίτια, με δωμάτια ταφής που ανοίγουν σε αίθρια περιστύλια. Μοιάζουν με τάφους που βρέθηκαν στην Αλεξάνδρεια αποδεικνύοντας έτσι τις στενές σχέσεις μεταξύ των δύο πόλεων στα Ελληνιστικά χρόνια.

Αυτοί οι τάφοι ονομάστηκαν Ελληνόσπηλιοι ένεκα της Ελληνιστικής περιόδου, καθώς και τάφοι των βασιλέων ένεκα του μεγέθους και της μεγαλοπρέπειας τους. Ήταν τάφοι στους οποίους ενταφιάζονταν μέλη της αριστοκρατίας της Πάφου, και όχι Βασιλιάδες.

Στη δυτική πλευρά της πόλεως της Πάφου κοντά στη θάλασσα ευρίσκεται ένα μεγάλο σύμπλεγμα από αυτούς τους τάφους, οι περίφημοι «Τάφοι των Βασιλέων» που πήραν το όνομα τους εξ αιτίας της μεγάλης μεγαλοπρέπειας με την οποία είναι κατασκευασμένοι. Είναι σκαμμένοι μέσα σε συμπαγείς βράχους, και χρονολογούνται τον 4 π.Χ. αιώνα. Παρόμοιοι τάφοι ευρίσκονται κατάσπαρτοι σε πολλές περιοχές σε ολόκληρη την επαρχία της Παφου.

Στη Χλώρακα στην περιοχή «Ροδαφίνια» και στην πλευρά της λεωφόρου "Χλώρακας" προς τη μεριά του χωριού, υπάρχει ένας παρόμοιος τάφος ο Ελληνόσπηλιος, ο οποίος είναι λαξευτός μέσα στη γη. Δεν έχει τη μεγαλοπρέπεια και την ωραιότητα των τάφων της Κάτω Πάφου, αλλά είναι αρκετά μεγάλος και ανεκτίμητης αξίας με αίθριο και εισόδους σε νεκρικούς θαλάμους σκαμμένους σε σκληρή και συμπαγή πέτρα. Σε αυτόν ανακαλύφθηκαν αρχαία αντικείμενα ανεκτίμητης αξίας, εκ των οποίων σώζεται Ρωμαϊκή μαρμάρινη σαρκοφάγος με κάλυμμα που σήμερα κοσμεί το προαύλιο του Μουσείου Πάφου.

Στη Χλώρικα επίσης, λίγα μέτρα από την κεντρική πλατεία ευρίσκεται ακόμα ένας Ελληνόσπηλιος μέσα στο έδαφος, με την είσοδο του κλειστή από χώματα. Είναι φυσικό σπήλαιο που στα τοιχώματα του έσκαψαν νεκρικούς θαλάμους όπου μάλλον σ αυτούς ενταφιάστηκαν άσημοι άρχοντες. Μέσα σε έναν από αυτούς ανευρέθηκε από παλαιόν κάτοικο, σαρκοφάγος με κάλυμμα που πάνω του υπάρχει ανάγλυφο σώμα ωραιότατης γυναικός σπουδαιοτάτου κάλλους, που την πούλησε δυστυχώς σε αρχαιοκάπηλους. Εικάζεται πως ευρίσκεται σε ιδιωτικό μουσείο της Νέας Υόρκης. Επίσης σε άλλον βρέθηκε χρυσή ζώνη πολεμιστή που και αυτή δυστυχώς πουλήθηκε σε αρχαιοκάπηλους στο ποσό των πέντε λιρών στην εποχή περίπου του μεσοπολέμου, ενώ σε τρίτο βρέθηκε λαμπιόνια που επίσης κανείς δεν γνωρίζει που ευρίσκεται. Είναι μαρτυρίες ζώντων μέχρι πρότινος κατοίκων της κοινότητας που έζησαν την εποχή εκείνη, και που μου εφανέρωσαν κατά τη διάρκεια ερευνάς μου.

 

Είναι βέβαιο πως η περιοχή της Χλώρακας στην αρχαιότητα υπαγόταν στο βασίλειο της Πάφου, αλλά τα μόνα που παρέμειναν στις σημερινές ημέρες να μας το ενθυμίζουν, είναι οι δύο Ελληνόσπηλιοι οι οποίοι ευρίσκονται σε ιδιωτικές περιουσίες.

 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ