ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
Αγησιλάου Νικόλαος.
Ομαδάρχης σε μαχητικές ομάδες (κρούσεως) στην
περιοχή Λεμεσού. Μη συλληφθεις.
Αζινας Ανδρέας Ανδρούτσος
Ιδρυτής της Α΄ ομάδας, που απετελεσε τον πρώτο
πυρήνα της ΕΟΚΑ στη Χλωρακα. Υπεύθυνος σε ομάδες στήριξης (εισαγωγή οπλισμού)
στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Ήταν φοιτητής. Είχε τα ψευδώνυμα Τριπτόλεμος και
Μενέλαος. Μη συλληφθείς. Μια απο τις σημαντικότερες προσωπικότητες της περιόδου
του αγώνα και γενικότερα της σύγχρονης ιστορίας. Σπούδασε γεωπόνος με υποτροφία
στην Αγγλία και επιστρέφοντας το 1949 αναμιγνύεται στην ΠΕΚ, και εργάζεται για
την εκλογή του Μακαρίου στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο. Το 1952 μυείται στην ΕΟΚΑ
απο τους αδελφούς Λοιζίδη. Ήταν ο σύνδεσμος μεταξύ ΕΟΚΑ και Μακαρίου -
Εθναρχίας. Γυρνούσε ανά την Κύπρο με σκοπό να εντοπίζει γνήσιους πατριώτες και
να τους μυεί στην ΕΟΚΑ.Ένας εξ αυτών ήταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Διορίστηκε απο
τον Μακάριο ως γραμματέας της ΠΕΚ ώστε να έχει την ευχέρεια να ταξιδεύει σε όλη
την Κύπρο και στο εξωτερικό χωρίς να κινεί υποψίες. Διηύθυνε τον αγώνα στο
εξωτερικό μέχρι τέλους, και υποστηρίζει ότι ο κατάπλους του πλοιαρίου
"Άγιος Γεώργιος" στη Χλώρακα προδόθηκε απο οπαδούς του Γρίβα στην
Αθήνα οι οποίοι ήσαν επιφορτισμένοι να σχεδιάζουν την αποστολή οπλισμού στο
νησί, και όταν το έμαθε ο Μακάριος τους απέπεμψε και έστειλε τον ίδιο για
να αποστέλλει τα οπλα.Μετα τη λήξη του αγώνα και με την ανακήρυξη της
Δημοκρατίας διορίζεται υφυπουργός Γεωργίας και φυσικών πόρων, και αργότερα
Διοικητής Συνεργατικής Ανάπτυξης, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1980.
Αζινα Αντιγόνη (Π/Κλεοβούλου).
Μέλος σε ομάδες στήριξης (σύνδεσμος, τροφοδότης,
απόκρυψη αγωνιστών) Μη συλληφθείσα.
Αζινα Θεοδουλα (Πενταρα).
Μέλος σε ομάδες στήριξης (σύνδεσμος, μεταφορά
και απόκρυψη οπλισμού), μη συλληφθείσα.
Ευζωνα Παναγιωτα Ν.
Μελος σε ομαδες στηριξης, μη συλληφθησα.
Αζινας Γιωρκος.
Μελος σε μαχητικες ομαδες (κρουσεως) στη
Χλωρακα. Μη συλληφθεις.
Αζινας Ιωαννης 1954.
Η πρωτη ομαδα που απετελεσε τον πυρινα της
οργανωσης. Αυτη η ομαδα το πασχα του 1954 παρελαβε τον πρωτο οπλισμο, και
αργοτερα στην περιοχη της Αλικης παρελαβε τον Γριβα Διγενη. Ηταν μελος σε
μαχητικες ομαδες (κρουσεως) στη Χλωρακα. Μη συλληφθεις.
Αζινας Νικολαος Χ. 1954. Τομεαρχης στη Παφο.
Η πρωτη ομαδα που απετελεσε τον πυρινα της
οργανωσης. Αυτη η ομαδα το πασχα του 1954 παρελαβε τον πρωτο οπλισμο, και
αργοτερα στην περιοχη της Αλικης παρελαβε τον Γριβα Διγενη.
Φιλοξενησε στο σπιτι του τον αρχηγο Διγενη μολις αυτος αφιχθηκε στην Κυπρο στις
10 Νοεμβριου 1954.Ειχε το ωευδονυμο Ατλας. Υπηρξε πολιτικος κρατουμενος.
Αζινας Χαραλαμπος. Μέλος σε μαχητικές
ομάδες κρούσεως στη Χλωρακα. Μη συλληφθεις.
Ανδρέου Χαράλαμπος (Αγγλογάλλος).
Μέλος σε ομάδες στήριξης (σύνδεσμος, μεταφορά
και απόκρυψη οπλισμού) στη Χλωρακα. Πολιτικός κρατούμενος.
Γεννήθηκε το 1924 και πέθανε το 1986. Παιδί απο φτωχή
οικογένεια ορφάνεψε σε ηλικία 9 ετών, για αυτό η μητέρα του σταμάτησε απο το
σχολείο για να δουλέψει και να προσφέρει στην οικογένεια. Ήταν φιλόπατρις, γι
αυτό με την έναρξη του αγώνα έδωσε αμέσως τον ιερό όρκο παρόντων του αρχηγού
Διγενή, του Νικόλα Μαυρονικολα, του Ζαχαρία Γεωργίου, του Γεώργιου Ταπακουδη,
του Μιχαλακη Παπαντωνίου και άλλων αγωνιστών. Ήταν παντρεμένος με 5 παιδιά.
Όταν αργά τη νύχτα όλοι κοιμόνταν, σε μια κάμαρη του σπιτιού του μαζί με άλλους
κάθε βράδυ κατασκεύαζαν βόμβες. Τις χρησιμοποιούσαν εναντίον των Άγγλων
στρατιωτών που περνούσαν απο τη Χλωρακα με προορισμό τον Κόλπο των Κοραλλίων.
Αυτό συνεχιστηκε για καιρό, ώσπου μετά απο πληροφορίες οι Άγγλοι τον συνέλαβαν
μαζί με άλλους και τους οδήγησαν στα κρατητήρια. Όταν αποφυλακίστηκε, στις
μετέπειτα έρευνες των Άγγλων στο σπίτι του, σαν πρώην κατάδικος,
συμπεριφέρονταν σε αυτόν πολύ άσχημα, τον χτυπούσαν βάναυσα με τα όπλα τους και
τον έβριζαν. Μια φορά που είχε αγκαλιά την μικρη του κόρη, οι Άγγλοι δεν τον
χτύπησαν απο ευαισθησία προς το μικρό μωρό. Απο τότε όποτε οι Άγγλοι στρατιώτες
τον επισκέπτονταν, έπαιρνε αγκαλιά την μικρή του κόρη, έτσι με αυτό τον τρόπο
γλύτωνε το ξύλο. Άλλα του καθήκοντα στην οργάνωση ήταν να εκπαιδεύει τους
νεοενταχθέντες αγωνιστές στην οργάνωση στον χειρισμό των όπλων. Επίσης μετέφερε
όπλα και πυρομαχικά συνήθως μέσα σε κοφίνι καμουφλαρισμένα και σκεπασμένα
συνήθως με φασόλια. Μια φορά τον σταμάτησε για έρευνα ο Τούρκος επικουρικός
Αυτουλής, αλλά δεν υποψιάστηκε τίποτα και έτσι τον άφησε να φύγει. Τον επικουρικό
αυτόν τον εκτέλεσε η οργάνωση ύστερα απο 2 μέρες γι αυτή του την εμμονή να
ερευνά εξονυχιστικά όλους τους Ελληνοκύπριους. Ο αγωνιστής που τον σκότωσε
συνελήφθηκε γι αυτό το λόγο και φυλακίστηκε.
Ανδρέου Μαρουλλα Χ. Αγγλογαλλου.
Μέλος σε ομάδες Νεολαίας ΑΝΕ στην Χλωρακα, μη
συλληφθεις.
Αντωνίου Ανδρέας Π.
Μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στη Χλωρακα.
Μη συλληφθεις.
Άσπρος Γεωργιος.
Μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στη Χλωρακα.
Μη συλληφθεις.
Βέργας Γεωργιος.
Μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στη Χλωρακα.
Μη συλληφθεις.
Βεργα Αναστασια Λιασιδου.
Μελος σε ομαδες Νεολαιας ΑΝΕ στην Παφο. Μη
συλληφθησα.
Γέρος Νίκος.
Μέλος σε ομάδες στήριξης στη Χλωρακα. Μη
συλληφθεις.
Γεωργίου Χαραλαμπος.
Πολιτικος καταδικος.
Γεωργίου Χρύσανθος, πολιτικός κατάδικος.
Γεννήθηκε το 1920 και νεαρός παντρεύτηκε και
εγκαταστάθηκε στην Κυθραία μέχρι την Τούρκικη εισβολή, οπότε επέστρεψε με την
οικογένεια του πίσω στην Πάφο. Ήταν μέλος της ΕΟΚΑ, και γνώριζε την τοποθεσία
ενός των κρησφυγέτων του Αυξεντίου. Όταν κάποιος συντοπίτης προδότης των
Άγγλων κατάφερε να εισχωρήσει στις τάξεις της ΕΟΚΑ, ο Χρύσανθος ήταν αυτός που
ειδοποίησε τον Αυξεντίου να φύγει να γλυτώσει. Τα γεγονότα είχαν ως εξής: Σε
μια παράσταση θεάτρου, οι Άγγλοι συνέλαβαν κάποιον Κύπριο, και τον ξυλοκόπησαν
τάχατες σχεδόν μέχρι θανάτου, και ύστερα τον μετέφεραν στο νοσοκομείο όπου τον
εγκατέλειψαν. Ήταν ένας τρόπος που έπεισε τον Αυξεντίου ότι ήταν πατριώτης, και
τον δέχτηκε στην οργάνωση. Ο Αυξεντίου τον κάλεσε στο κρησφύγετο του, και του
έδωσε διαταγή να εκτελέσει έναν προδότη του αγώνα. Αυτός αντί να τον σκοτώσει
όταν πήγε σπίτι του, κάθισαν μαζί και άρχισαν να τρωγοπίνουν. Όμως άλλοι
αγωνιστές που παρακολουθούσαν, κατάλαβαν ότι ήταν και αυτός προδότης αφου αντί
να τον εκτελέσει, διασκέδαζε μαζί του. Πήγε ο Χρύσανθος αμέσως στο κρησφύγετο,
και ενημέρωσε τον Αυξεντίου, ο όποιος κατά την διάρκεια της νύχτας εγκατέλειψε
το κρησφύγετο, γλυτώνοντας έτσι τη σύλληψη απο τους Εγγλεζους την επόμενη μέρα,
όταν αυτοί επέδραμαν για να τον συλλάβουν ύστερα που τους πληροφόρησε ο
προδότης.
Ο Ανδρέας
Εύζωνας γεννήθηκε στην Πάφο το 1940. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές εργάστηκε
για δύο χρόνια δημόσιος υπάλληλος και στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα όπου
σπούδασε Νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού
αγώνα της ΕΟΚΑ 55 -59 υπηρέτησε στις τάξεις της οργάνωσης με το ψευδώνυμο
"Μάνος". Το 1958 συνελήφθη από τους Άγγλους και υπέστη φρικτά
βασανιστήρια. Για δύο μήνες αγνοείτο η τύχη του.
Το 1961
αναχώρησε στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική Σχολή. Διέκοψε τις σπουδές του το
1963, όταν άρχισε η τουρκοκυπριακή ανταρσία, εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο και
ήλθε στη Κύπρο όπου υπηρέτησε στα φυλάκια αντιπαράταξης. Στη συνέχεια επέστρεψε
στις σπουδές του ενώ παράλληλα εκπαιδεύτηκε στη στρατιωτική τέχνη σε διάφορα
στρατόπεδα της Ελλάδας. Το καλοκαίρι του 1964 εγκατέλειψε και πάλι το πανεπιστήμιο
και ήλθε στη Κύπρου μαζί με την Ελληνική Μεραρχία την οποία συνόδευε ο
στρατηγός Γεώργιος Γρίβας - ΔΙΓΕΝΗΣ. Κατά την παραμονή του στη Κύπρο υπηρέτησε
σαν εκπαιδευτής στην εθελοντική εθνοφρουρά και ακολούθως επέστρεψε πίσω στην
Αθήνα όπου περάτωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές και πήρε το πτυχίο Νομικής.
Μετά την άφιξη του στη Κύπρο υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία.
Από το 1967
ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα στη Πάφο. Μαζί με άλλους συναγωνιστές του ίδρυσαν
το 1968 το Σύνδεσμο Αγωνιστών Πάφου του οποίου διετέλεσε Επαρχιακός οργανωτικός
Γραμματέας στα επόμενα τρία χρόνια. Ήταν ο πρωτεργάτης της οργάνωσης του
Ενιαίου κόμματος στη Πάφο και υπήρξε επαρχιακός γραμματέας του για έξι συνεχή
χρόνια και μέλος πολλών σωματείων και οργανώσεων. Ήταν βασικό ιδρυτικό στέλεχος
του Δημοκρατικού Συναγερμού το 1976 και ο επαρχιακός γραμματέας του κόμματος
για δέκα συνεχή χρόνια μέχρι το 1986. Υπήρξε μέλος της πολιτικής επιτροπής και
του Ανωτάτου Συμβουλίου του κόμματος υπό τη σημαία του οποίου κατήλθε ως
υποψήφιος βουλευτής Πάφου κατά τις βουλευτικές εκλογές του 1981 και 1985.
Διετέλεσε μέλος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συμβουλίου για 14 χρόνια και μέλος
του Νομικού Συμβουλίου. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της Αρχής Αδειών για 6
χρόνια.
Εύζωνας Χριστάκης Ν.
Ο Χριστάκης
Ευζωνας ορκίστηκε στην ΕΟΚΑ από τον ομαδάρχη Κώστα
Λεωνίδα αργότερα Παπακώστα μετά την άφιξη του Διγενή στη Χλώρακα. Έλαβε μέρος
στην εκφόρτωση του πλοιαρίου "Άγιος Γεωργιος" στην ακτή
"Ροδαφίνια" στις 25 Ιανουαρίου 1955. Συνελήφθη μαζί με τα άλλα μέλη
της ομάδας, δικάστηκε και καταδικάστηκε στις 06/05/1955 σε 3 έτη φυλάκιση.
Στη
φυλακή εργαζόταν στο μαγειρείο και στην αποθήκη των τροφίμων. Απο εκεί είχε την
ευχέρεια να κινείται πιο άνετα σε όλη τη φυλακή για την παραλαβή τροφίμων σε
όλους τους καταδίκους και έτσι μπορούσε να βοηθά
πολλούς συναγωνιστές καταδίκους που ήταν τιμωρημένοι, μυστικά από τους
δεσμοφύλακες. Τους έδινε διάφορα τρόφιμα διότι η τιμωρία τους ήταν οκτώ μέρες
κλεισμένοι σε ένα δωμάτιο με μόνο ένα κομμάτι ψωμί και νερό. Επίσης κατάφερε να
βοηθήσει να αποδράσουν από τις φυλακές τρείς κατάδικοι οι οποίοι είχαν
πολλά χρόνια καταδίκη, με κίνδυνο την ζωή του.
Μετά
την αποφυλάκιση του στις 17/08/1957 ενεργοποιήθηκε στην οργάνωση.
Ήταν ομαδάρχης σε μαχητικές ομάδες, και αντάρτης στην περιοχή Πάφου. Είχε τα
ψευδώνυμα «Άγρας» και «Τέλλος» και εντάχθηκε στην ομάδα Χλώρακας, Έμπας,
Αναβαργού και Πάφου. Έλαβε μέρος στις μεταφορές διάφορων πυρομαχικών και όπλων
και επίσης συμμετείχε σε ανατινάξεις, εκτελέσεις, ενέδρες και διάφορα άλλα, μαζί
με τους Κώστα Πενταρά, Γεώργιο Λιασίδη, Γεώργιο Βέργα, Αντώνη Μαυρονικόλα
και άλλους. Μετά απο μία ενέδρα στην οδό Μακαρίου Χλώρακας πλησίον του παλιού
του σπιτιού, οι Άγγλοι και Τούρκοι επικουρικοί πήγαν στο σπίτι του, συνέλαβαν
τον αδερφό του Ανδρέα Εύζωνα, τον πατέρα του και την μάνα του και έπειτα έκαψαν
το σπίτι τους και άρχισαν ανακρίσεις για να μάθουν που βρισκόταν. Τον Ανδρέα
τον συνέλαβαν και τον πήραν στην περιοχή Ευθύβουλου στην Πάφο όπου του έκαναν
φριχτά βασανιστήρια για να ομολογήσει που ήταν ο αδελφός του.
Ο
Χριστάκης έφυγε στα βουνά αντάρτης στην περιοχή Πέγειας- Ακάμα και ανέλαβε
ομαδάρχης με το ψευδώνυμο « Άγρας» και «Τέλλος». Στην ομάδα του ήταν οι Σάββας
Σιέλης, Σάββας Συμεού και Τηλέμαχος Αντωνίου στην περιοχή Τοξεύτρα όπου
αναλάμβαναν διάφορες επιχειρήσεις. Τροφοδότες τους ήταν οι Γεώργιος Αράπης και
Νικολαϊδης Παράδεισος.
Μετά
απο προδοσία, περίπου χίλιοι Άγγλοι και Τούρκοι επικουρικοί τους περικύκλωσαν.
Αυτοί όμως κατάφεραν να ξεφύγουν κατά τη διάρκεια της νύχτας και πήγαν στη Δρούσια,
ύστερα στην Κρίτου Τέρρα για περίπου ένα μήνα με τον Γεώργιο Παπαδαυίδ να τους
τροφοδοτεί. Αργότερα πήγαν στο χωριό Μηλιού όπου και έμειναν για περίπου
σαράντα ημέρες σε κρησφύγετα μέσα σε πολύ βαρύ χειμώνα. Όταν έφυγαν από
την Μηλιού, μετά απο πολλές περιπέτειες κατέληξαν στην Επισκοπή Πάφου στο
σπίτι του Πάτερ Χαράλαμπου και των αδερφών του οι οποίοι ήταν όλοι μέλη της
οργάνωσης. Μετά απο δύο μήνες και μετά απο πολλή περιπέτεια έφτασαν στο
Αναβαργός όπου ήρθαν σε επαφή με την ομάδα του Νικόλα Πενταρά, του
μακαριστού Κώστα Καρνάβαλλου, του Βάσου Παντέλα και διαφόρων άλλων αγωνιστών.
Τους φιλοξένησε στο σπίτι του ο Ιορδάνης Κατσαμπής με την σύζυγο του
Παναγιώτα και την κόρη τους Κούλλα. Ο Σάββας Συμεού και ο Σάββας Σιέλης
πήγαν στην Πέγεια επειδή κόντευαν οι συμφωνίες για την λύση του
Κυπριακού. Στη Χλώρακα ως αντάρτες κρύφτηκαν και φιλοξενήθηκαν στα σπίτια των
Γεώργιου Λιασίδη, Κώστα Λιασίδη, Κώστα Πενταρά και στο σύλλογο ΠΕΚ
Χλώρακας οπου εκεί τους έκρυβε και τους φιλοξενούσε ο Νικόλας Χαραλάμπους
Ττοουλιάς (άλλως Νικολάτζιης).
Ευσταθίου Παναγιώτης (Σπόντας).
Μέλος σε ομάδες στήριξης (σύνδεσμος, τροφοδότης
αγωνιστών και μεταφορά οπλισμού) στην Πάφο. Πολιτικός κατάδικος.
Ζηνιερης Δημήτρης.
Μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στηΧλώρακα.
Μη συλληφθείς.
Θουκυδίδης Γιαννακης.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως στηΧλωρακα.
Μη συλληφθεις.
Κυριακου Χρυσανθος (Κομματος).
Μελος σε ομαδες στηριξης (συνδεσμος, μεταφορα
οπλισμου και καταζητουμενων αγωνιστων) στη Χλωρακα. Μη συλληφθεις
Κ/Ντινου Μηχαηλ.
Μελος σε ομαδες στηριξης (συνδεσμος,τροφοδοτης,
απακρυψη αγωνιστων και οπλισμου). Μη συλληφθεις
Λεωνίδα Γεώργιος Χριστοδούλου (ή Γιωρκούιν).
Μέλος σε ομάδες στήριξης (σύνδεσμος, τροφοδότης
αγωνιστών και μεταφορά οπλισμού) στην Πάφο. Μη συληθείς. Ήταν μέλος της 1ης
ομάδας της ΕΟΚΑ. Ορκίστηκε στην οργάνωση από τον Αρχηγό Διγενή αμέσως μετά την
άφιξη του στο νησί. Μαζί με τα άλλα μέλη της ομάδας του Π/Κώστα Λεωνίδα,
περιπολούσαν και περίμεναν στις ακτές της Χλώρακας την άφιξη των πλοιαρίων με
τα όπλα και τα πυρομαχικά από την Ελλάδα. Το πρώτο φορτίο έφτασε
στην Χλώρακα με το πλοιάριο ΣΕΙΡΗΝ. Αποθηκεύτηκαν από τον Ομαδάρχη
Π/Κώστα Λεωνίδα και την ομάδα του (52 μεγάλα κιβώτια), μέσα σε
σπιτάκι μηχανής άντλησης νερού, στον ποταμό της ΒΡΕΞΗΣ ιδιοκτησίας
του Γεώργιου Λεωνίδα . Το φορτίο αυτό μετέπειτα μεταφέρθηκε από την ομάδα σε
διάφορα σημεία της περιουσίας τού Γιώργου και του αδελφού του
Νικόλα Λεωνίδα με σκοπό την φύλαξη και συντήρηση τους μέχρι την άφιξη του
Αρχηγού Γεώργιου Γρίβα. Στην μετέπειτα διανομή και παράδοση των όπλων σε άλλα
μέλη της ΕΟΚΑ, σημαντική ήτο και η προσφορά των συζύγων Νικόλα και Γιώργου, τής
Θεκλούς και της Μαρίας, οι οποίες τα κουβαλούσαν από τα χωράφια τους στην πόλη
της Πάφου (στο Κτήμα) όπου ο Νικόλας διατηρούσε μαγαζί και απο το οποίο
εγίνετω η τελική διανομή στους διάφορους αγωνιστές.
Λεωνίδα Κώστας (αργότερα Π/Κώστας), πρώτος ομαδάρχης ΕΟΚΑ.
Η
πρώτη ομάδα δημιουργήθηκε στη Χλώρακα το 1954 και αποτέλεσε τον πυρήνα
της οργάνωσης (εισαγωγή, μεταφορά, απόκρυψη οπλισμού, και παραλαβή στελεχών της
οργάνωσης). Ήταν εκ των ιδρυτών της Παναγρoτικης Ένωσης Κύπρου
(ΠΕΚ) και ανώτατος σύμβουλος στο Παγκύπριο συμβούλιο της οργάνωσης. Ήταν μέλος
της εφορευτικής επιτροπής στην κοινότητα της Χλωρακας η οποία διεξήγαγε το
Ενωτικό Δημοψήφισμα το 1950.
Μυήθηκε
και εντάχτηκε στην οργάνωση, απο τον Ανδρέα Αζίνα αρχές του 1954. Στις 5
Μαρτίου 1954 μαζί με άλλους παραλαμβάνει τον οπλισμό και τα πυρομαχικά που
μετέφερε το πλοιαριο"Σειρήν" στην περιοχή "Βρέξη". Στις 10
Νοεμβρίου 1954 μαζί με άλλους δυο αγωνιστές, παραλαμβάνει τον Γεώργιο Γρίβα
Διγενή στην παραθαλάσσια τοποθεσία "Αλική". Στις 25 του Γεννάρη 1955
συλλαμβάνεται με άλλους 12 στην περιοχή "Ροδαφίνια" ενώ παραλάμβαναν
οπλισμό και πυρομαχικά που μετέφερε το πλοιάριο "Αγιος Γεώργιος", και
καταδικάζεται στις 6 Μαΐου 1955 σε τετραετή φυλάκιση. Αποφυλακίζεται στις 19
Μαρτίου 1958, και αμέσως χειροτονείται από τον Μητροπολίτη Κιτίου Άνθιμο
διάκονος, και σε λίγες μέρες χειροτονείται πρεσβύτερος. Σαν ιερέας ανέπτυξε πλούσια
Κοινωνική και θρησκευτική δραστηριότητα. Πρωτοστάτησε στην ανοικοδόμηση της
εκκλησίας της "Χρυσοαιματούσης" που είχε χαλάσει στον σεισμό του 1953
με εθελοντική εργασία, και με εράνους σ όλη την Κύπρο. Ήταν ένας από τους
κύριους συντελεστές στο να μεταφερθεί νερό και ρεύμα στην κοινότητα, καθώς και
στην διάνοιξη και ανακατασκευή σχεδόν όλων των δρόμων του χωρίου. Το 1961 με
δικές του προσωπικές ενέργειες προς τη Ζήνα Κάνθερ, κατάφερε οπως αυτή
καταστεί μεγαλη ευεργέτιδα της Χλώρακας με έργα οπως την διάνοιξη και κατασκευή
του δρόμου που οδηγεί στο χώρο αποβίβασης του Διγενή, την ανέγερση του
παρεκκλησιού του "Αγίου Γεωργίου" την μεταφορά του πλοιαρίου, την
ανέγερση εστιατορίου, οπως και τη μεταβίβαση 33 στρεμμάτων γης, στην εκκλησία
της Χλώρακας που η Ζήνα Κάνθερ ειχε αγοράσει. Το 1963 με το ξέσπασμα της
Τουρκικής ανταρσίας βρίσκει τον Π/Κώστα στη πρώτη γραμμή να οργανώνει, να
εκπαιδεύει και να καθοδηγεί τους νέους του χωριού πως να αποκρούσουν την
Τουρκική ανταρσία. Όταν οι Τούρκοι απέκλεισαν τις κοινότητες της
Χλώρακας, Κισσόνεργας και Πέγειας με φυλάκια και μπλόκα στον δρόμο που οδηγούσε
στην πόλη, ο Π/Κώστας οργάνωσε ομάδες εθελοντών οι οποίοι δούλεψαν
νυχθημερόν μέχρι που ανοίχτηκε καινούργιος δρόμος μέσω του χωριού Εμπα.
Τον
Γενάρη του 1964 μεταβαίνει στην Αθήνα συνοδευόμενος από τους Κώστα Κ. Πενταρά,
Ανδρέα Κουρούσιη και άλλους αγωνιστές απο την υπόλοιπη Κύπρο, και συναντούν τον
Στρατηγό Γρίβα, και απαιτούν την κάθοδο του στην κινδυνεύουσα Κύπρο για να
οργανώσει την άμυνα. Το 1968 με δίκες του ενέργειες και παραστάσεις προς την
κυβέρνηση ανεγείρεται το υπόστεγο που στέγασε το πλοιάριο "Αγιος
Γεώργιος". Κατά την διάρκεια της Ιεροσύνης του, υπήρξε Θρονικος επίτροπος
της Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου
Πέθανε
από σύντομη ασθένεια στις 23/7/1971 σε ηλικία 56 ετών.
Λεωνιδα Νικολας (Χιστοδουλου Νικολας Λεωνιδα ή Λουρικος) 1954.
Λεωνίδα Νικόλας Λουρικός. Η πρώτη ομάδα που αποτέλεσε τον πυρίνα της
οργάνωσης. Αυτή η ομάδα το Μαρτη του 1954 παρέλαβε τον πρώτο οπλισμό, και
αργότερα στην περιοχή της Αλικης παρέλαβε τον Γρίβα Διγενή. Ήταν μέλος σε
ομάδες στήριξης και πολιτικός κρατούμενος.
Ορκίστηκε στην οργάνωση από τον Αρχηγό Διγενή
αμέσως μετά την άφιξη του στο νησί. Μαζί με τα άλλα μέλη της ομάδας του Π/Κώστα
Λεωνίδα, περιπολούσαν και περίμεναν στις ακτές της Χλώρακας την άφιξη των
πλοιαρίων με τα όπλα και τα πυρομαχικά από την Ελλάδα. Το πρώτο φορτίο
έφτασε στην Χλώρακα με το πλοιάριο ΣΕΙΡΗΝ. Αποθηκεύτηκαν μέσα σε σπιτάκι
μηχανής άντλησης νερού στον ποταμό της ΒΡΕΞΗΣ ιδιοκτησίας του Γεώργιου
Λεωνίδα και μετέπειτα μεταφέρθηκαν στο σπίτι του «Μούκκουρου» που ήταν στο
περβόλι του Νικόλα Λεωνίδα Λουρικού, όπου εκεί αφου παρέμειναν λίγες μέρες, οι
εξ Ελλάδος υπεύθυνοι κανόνισαν τον διαμοιρασμό τους στις διάφορες επαρχίες της
Κύπρου και με διαταγή τους μεταφέρθηκαν με γαϊδούρια στην οικία του Νικόλα
Αζινα ώστε από εκεί να περάσουν τα διάφορα κλιμάκια να τα παραλάβουν και να τα
μεταφέρουν στον τελικό τους προορισμό σε κάθε πόλη και χωριό.
Ο Νικόλας Λεωνίδας Λουρικός άνοιξε μπακάλικο
στην οδό Φελάχογλου στην πόλη του Κτήματος ώστε από εκεί να περνούν οι
αγωνιστές της ΕΟΚΑ σαν πελάτες και να παίρνουν τις διαταγές τους, τον οπλισμό
τους, ακόμα εκεί πολλές φορές συσκέπτονταν οι αρχηγοί της οργάνωσης. Ένας
Τούρκος επικουρικός που τους υποψιάστηκε έστηνε καραούλι και παρακολουθούσε
ποιοι μπαινόβγαιναν στο μαγαζί. Όταν τον αντιλήφθησαν εκδόθηκε διαταγή
εκτέλεσης του την οποία εκτέλεσε ο ήρωας Χρίστος Κκελης.
.
Λεωνιδα Χαραλαμπος Μαυρος (Χιστοδουλου Χαραλαμπος Λεωνιδα ή Μαυρος
).
Μελος σε ομαδες στηριξης, μη συλληφθεις. Ήταν ενεργό μέλος της
ΕΟΚΑ σε όλους τους τομείς.
Ένα
από τα βασικά του καθήκοντα ήταν να ορκίζει και να εκπαιδεύει τα νέα μέλη της
οργάνωσης. Μετά από πληροφορίες οι Άγγλοι επεδραμαν στο σπίτι του για να τον
συλλάβουν. Αυτός πήδησε από το παράθυρο, και διέφυγε τη σύλληψη. Κρυβόταν στην
περιοχή Κλουνοι για οκτώ μέρες, έως ότου έπαυσαν οι Άγγλοι να κάνουν έρευνες,
και κατέφυγε στην περιοχή «Λουτρά Κούρτακα» στο χωριό της Λετυμπου, από
όπου σε κάποια στιγμή θα τον παραλάμβαναν άλλοι αγωνιστές για να τον πάρουν στα
κρησφύγετα ως αντάρτη. Κάποια μέρα έστειλαν τον υιό του Γιωρκον μαζί με τον
Κυριάκο Μαυρονικολα για να τον ειδοποιήσουν να ετοιμαστεί και να πάει σε
ορισμένο σημείο, από όπου και θα παραλαμβάνετω και θα μεταφέρετω από αγωνιστές,
στα κρησφύγετα. Δυστυχώς, από λάθος συνεννόηση, οι απεσταλμένοι αντί να πάνε
στα λουτρά Κούρταμα, πήγαν στα λουτρά των Αγίων Αναργύρων, με αποτέλεσμα να μην
τον βρούν, και το ραντεβού να μην πραγματοποιηθεί. Εν τω μεταξύ υπήρξε
προδοσία, ίσως από την τουρκάλα που είχε τα λουτρά, και οι Άγγλοι
επέδραμαν και τον συνέλαβαν. Κατ αρχάς τον φυλάκισαν στις κεντρικές φυλακές,
και ακολούθως στο κάστρο της Κερυνιας μέχρι την μεγάλη δραπέτευση, οπότε
τον μετέφεραν στα κρατητήρια Κοκκινοτρεμιθιας, ύστερα στα κρατητήρια
Πυλας και αργότερα στα κρατητήρια Πηροίου. Ήταν ένας μαραθώνιος μεταφοράς από
φυλακή σε φυλακή, ο οποίος διήρκησε τριάντα τρεις μήνες.
Λεωνίδα Ανδρέας Κώστα (αργότερα Π/Ανδρέας
Π/Κώστα).
Μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στη Χλωρακα.
Μη συλληφθείς.
Γεννήθηκε
στη Χλώρακα στις 6 Νοεμβρίου 1941. Κατάφερε να φοιτήσει μέχρι την 4η
Τάξη Γυμνασίου με πολύ κόπο, γιατί οι καιροί ήταν δύσκολοι, υπήρχε φτώχεια,
αλλά κυρίως ήταν η εποχή που συνέβαινε ο αγώνας της ΕΟΚΑ ενάντια στους Άγγλους
αποικιοκράτες.
Σαν μαθητής ελάμβανε μέρος σε όλες τις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας
ενάντια σε αυτους, με αποτελεσμα να συλληφθεί δυο φορές. Την πρώτη συνελήφθει
σε διαδήλωση και κρατήθηκε για τρεις ημέρες, τη δεύτερη ύστερα από προδοσία
οδηγήθηκε στα γνωστά κρατητήρια του «Ευθύβουλου», όπου υπέστη πολλά
βασανιστήρια, είναι λογω αυτής της σύλληψης που διέκοψε την φοίτηση του στο
Γυμνάσιο. Ο πατέρας του ο γνωστός Παπακώστας Λεωνίδας, άνθρωπος με
υψηλά ιδανικά και ηθικές αρχές, το 1960 τον ενέγραψε ως φοιτητή στην Ιερατική
σχολή Κύπρου από την οποία απεφοίτησε το 1963. Το 1965 ενυμφεύθη την Ρεβέκκα
Πολεμίτη και απέκτησε 3 παιδιά, την Έλλη, Γιώργο και Κώστα. Το 1971 βλέποντας τον πατέρα του να είναι βαριά άρρωστος
απεφάσισε να χειροτονηθεί ιερέας ώστε να τον βοηθεί. Ο πατέρας του πεθαίνει την
ίδια χρονιά, ακολούθησαν δύσκολα χρόνια, επήλθε Εθνικός διχασμός, ο κόσμος
χωρίστηκε σε δύο παρατάξεις, η εκκλησία διχάστηκε.
Ο
Παπανδρεας εγκαταλείπει την Κύπρο και μεταβαινει στην Ελλάδα για να εργαστεί
εκεί. Εγκαθίσταται στη Κρύα Βρύση Γιαννιτσών όπου εδιορίστη ως ιερεύς. Εκεί με
πολλη υπομονή, εγκαρτέρηση, όρεξη και πείσμα, κατάφερε ταυτόχρονα με την
εργασία του να εγγραφεί και να τελειώσει το γυμνάσιο, ακολούθως ενεγράφη στο
Ποιμαντικό τμημα του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης απ όπου πήρε πτυχίο Θεολογίας.
Το 1987 επιστρέφει στην Κύπρο και αναλαμβάνει την ενορία της Χλώρακας.
Ταυτόχρονα διορίζεται ως καθηγητής Θεολογίας και διδάσκει σε διάφορα
Γυμνάσια. Από τότες μέχρι και σήμερα 2010, υπηρετεί με περηφάνια και προσφέρει
με επιτυχία τις ποιμαντικές του υπηρεσίες στην κοινότητα της Χλώρακας
Λεωνίδα Γεωργιος Κώστα (αργότερα Γεωργιος Π/Κωστα
).
Λεωνίδα Γεωργιος Κώστα (αργότερα Γεωργιος
Π/Κωστα ).
Μέλος σε ομάδες Νεολαίας ΑΝΕ, και μέλος σε
ομάδες στήριξης στη Πάφο, μη συλληφθεις. Εκτός από τη συμμετοχή του στην
αναγραφή συνθημάτων και τη ρήψη φυλλαδίων, κατόπιν διαταγών από τον υπεύθυνο
ομαδάρχη της περιοχής Κώστα Πενταρά ησχολήτω με τη συντήρηση, την απόκρυψη και
τη μεταφορά οπλισμού, πυρομαχικών και βομβών.
Λιασιδης Γεωργιος Ιωαννου.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως, μη
συλληφθεις.
Λιασιδης Κωστας Ιωαννη.
Μελος σε ομαδες στηριξης
(συνδεσμος,τροφοδοτης μεταφορα οπλισμου και αποκρυψη αγωνιστων) στην
Χλωρακα. Μη συλληφθεις. Διπλα απο το σπιτι του ειχε την αποθηκη του
(ασιερωναρι), και μεσα εκυβε αγωνιστες, οπλα, και πυρομαχικα. Οταν καποια μερα
τουρκος αστυνομικος περιπολουσε και ερευνουσε την περιοχη, περιμενε οσπου
ενυχτωσε και φυγαδευσε τους ανταρτες που εκρυβε απο μονοπατια μυστικα που αυτος
ηξερε.
Μαυρονικολας Ανδρεας Γεωργιου.
Γεννήθηκε το 1937 και απεβίωσε το 1994, ήταν
αδελφός των επισης αγωνιστων Κυριάκου Μαυρονικόλα και Νικόλα
Μαυρονικόλα.
Πολιτικός κρατούμενος, συνελήφθη από τους
πρώτους με την κατηγορία ότι ήταν υπεύθυνος μαθητικής ομάδας της ΕΟΚΑ στο
Ελληνικό Κολλέγιο Πάφου και παρέμεινε κρατούμενος πέραν των 3 ετών. Κατά την
διάρκεια της φυλακίσεως του συμμετειχε σε ομαδική απεργία πείνας των
κρατουμένων. Υπήρξε για ένα διάστημα συγκρατούμενος του γνωστού κριτικού
κινηματογράφου Νίνου Φενέκ-Μικελίδη
Απελύθη με την αμνηστίαν που εδόθη σε όλους τους
κρατουμένους και πολιτικούς καταδίκους με την λύση του Κυπριακού προβλήματος.
Μετά το πέρας του αγώνα μετακόμισε στην Ελλάδα
όπου και έζησε και εργάστηκε ως το θάνατό του ως καθηγητής Αγγλικών.
Μαυρονικολας Αντωνης Χ'Ευσταθιου.
Μελος στις μαχητικες ομαδες κρουσεως στη
Χλωρακα. Πολιτικος κρατουμενος και πολιτικος καταδικος.
Μαυρονικολας Κυριάκος Γ, ενεργό μέλος. Μυήθηκε στην οργάνωση
από τον αδελφό του Νικόλα και ορκίστηκε από τον ομαδάρχη Κώστα Λεωνίδα. Είχε
δώσει τον όρκο από τους πρώτους αγωνιστές και προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες
στην ΕΟΚΑ κατά την διάρκειαν του Αγώνα. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Χρ. Κέλη,
του μεγαλύτερου και πιο δραστήριου αγωνιστή της Πάφου. Ήταν κατασκευαστής βομβών
που εχρησιμοποιούντο για τις ενέδρες εναντίον του Αγγλικού Στρατού. Μια από της
βόμβες του εχρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Πάφο πάνω σε δένδρο και είχε
σαν αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας συνταγματάρχης του Αγγλικού στρατού και πολλοί
Άγγλοι στρατιώτες.
Έλαβε μέρος στην εκφόρτωση του πλοιαρίου
"Αγιος Γεωργιος" στις 25 Ιανουαρίου 1955. Συνελήφθη μαζί με τα άλλα
μέλη της ομάδας το βράδυ που γινόταν η εκφόρτωση. Η σύλληψη του εγινε σε
απόσταση 500 μέτρων από την ακτή μαζί με τον Μιχαλάκη Π/Αντωνίου. Είχαν διαταχτεί
από τον ομαδάρχη να μεταφέρουν τρόφιμα για το πλήρωμα του καϊκιού που ήσαν
φυλαγμένα στο περιβόλι του Νικόλα Λεωνίδα στην περιοχή «Κούκκουρος».
Μαυρονικόλας Νικόλας Γ.
Ο Νικόλας Μαυρονικόλας ήταν μέλος
της Α ομάδας που αποτελούσε τον πυρήνα της οργάνωσης της ΕΟΚΑ. Αυτή η ομάδα τον
Μάρτη του 1954 παρέλαβε τον πρώτο οπλισμό και αργότερα στην περιοχή «Αλική» της
Χλώρακας παρέλαβε με άλλους τον αρχηγό της ΕΟΚΑ Γ. Γρίβα Διγενή. Ορκίστηκε και
εκπαιδεύτηκε από τον ίδιο το Γρίβα, και αποτέλεσε μέλος της πρώτης ανταρτικής
ομάδας που οργανώθηκε στη Χλώρακα. Συνελήφθη στις 25 Ιανουαρίου μαζί με άλλα
μέλη της ομάδας ενώ ξεφόρτωναν δυναμίτιδα που μετέφερε το πλοιάριο «Αγιος
Γεώργιος» στην ακτή «Ροδαφίνια». Καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση και
φυλακίστηκε στις 6 Μαΐου ΄55. Μετά την αποφυλάκιση του ανελαβε υπεύθυνος της
μαθητιώσας νεολαίας. Έφερε το ψευδώνυμο "Βλάχος". Ένα χρόνο πριν το
θάνατο του κυκλοφόρησε το βιβλίο το οποίο έγραψε με τίτλο "Η μαρτυρία
μου" και το οποίο αναφέρεται στην προετοιμασία του αγώνα της ΕΟΚΑ και τη
διαβίωση στις κεντρικές φυλακές.
Μαυρονικολας Νικος Χαρ.
Μελος σε μαχητικες ομαδες (ανταρτης). Μαζι
με αλλους αγωνιστες παρελαβαν στις ακτες της Χλωρακας τον Διγενη με τους
συνεργατες του. Πολιτικος κρατουμενος.
Μενελαου Ανδρεας Κουρουσιης.
Μελος σε ομαδες κρουσεως στη Χλωρακα. Μη
συλληφθεις.
Μιχαήλ Ζαχαρίας.
Μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στη Χλωρακα.
Μη συλληφθεις. Τέλειωσε το Γυμνάσιο το 1957. Σπούδασε στην Φιλοσοφική
σχολή Αθηνών, καθώς στην Μαρσαλειο Παιδαγωγική ακαδημία. Δούλεψε ως
δημοδιδάσκαλος για τέσσερα χρόνια, και μετά σαν καθηγητής Ιστορίας στα
Γυμνάσια. Τιμήθηκε για την προσφορά του στον αγώνα απο την κυβέρνηση, η οποία
του απένειμε το μετάλλιο τιμής της ΕΟΚΑ.
Π/Αντωνης Ιωαννου (Λιασιδης). Μελος σε ομαδες στηριξης
στη Χλωρακα. Μη συλληφθεις.
Χειροτονήθηκε
ιερέας το 1945. Γεννήθηκε το 1902, απεβίωσε το 1974. Προερχόμενος από πολυμελή
και φτωχή οικογένεια, δεν κατάφερε να παει στο Γυμνάσιο. Είχε όμως πολύ
ενδιαφέρον για τα γράμματα, έτσι από μόνος του μέσα από τα εκκλησιαστικά βιβλία
κατάφερε να μορφωθεί σε μέγα βαθμό. Αγαπούσε επίσης τη Βυζαντινή μουσική, και
ήταν διορισμένος ψάλτης στην Εκκλησία Θολοσκέπαστης της Κάτω Πάφου.
Δίδασκε
την τέχνη αυτή που ήξερε πολύ καλά σε πολλούς άλλους, έγραψε επίσης και εξέδωσε
Εγκόλπιο Βυζαντινής Μουσικής μέγα βοήθημα για τους μαθητές του Ιεροψάλτες. Την
εποχή της Δεκατίας (είδος φόρου στην Αγγλική Αποικιοκρατική Κυβέρνηση)
διετέλεσε Μεμούρης (πιστοποιών υπάλληλος για τις σοδειές των Γεωργών ώστε να
δοθεί από αυτήν το ένα δέκατο στην Κυβέρνηση) θέση από την οποία μπόρεσε να
βοηθήσει και να διευκολύνει πολλούς φτωχούς συγχωριανούς του. Παντρεύτηκε την
κόρη του ιερέως της Χλώρακας Παπακλεόβουλου, έτσι μ αυτό τον τρόπο ήρθε πιο
κοντά στην εκκλησία που αγαπούσε, και αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας. Υπήρξε από
τους πρωτοστάτες στην ίδρυση θρησκευτικού συλλόγου και ύστερα της ΑΤΕ ΠΕΚ
Χλώρακας. Υπήρξε επίσης μέλος και αγωνιστής της ΕΟΚΑ.
Π/Αντωνιου Ανδρεας.
Π/Αντωνίου Μιχαλακης.
Μέλος της πρώτης ομάδας. Έλαβε μέρος στην
παραλαβή του αρχηγού Διγενή στις 10 Νοεμβρίου 1954 και συνελήφθη με τα υπόλοιπα
μέλη της ομάδας της Χλωρακας κοντά στην ακτή «Ροδαφίνια» όταν ξεφόρτωναν
δυναμίτιδα από το πλοιάριο «Αγιος Γεωργιος». Αθωώθηκε από το Κακουργιοδικείο
Πάφου. Ανελαβε ομαδάρχης στη Χλωρακα και ανέπτυξε πλούσια δράση σε όλη τη
χαμηλή περιοχή της Πάφου. Συνεληφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε. Έφερε το
ψευδώνυμο "Νικηταράς"
Π/Αντωνιου Χαραλαμπος (Π/Χαραλαμπος). Χειροτονήθηκε ιερέας το 1973.
Γεννήθηκε το 1928, απεβίωσε το 2007. Υιός του επίσης ιερέως Παπαντώνη Λιασίδη,
μεγάλωσε με Ελληνοχριστιανικές γαλουχίες, έλαβε μέρος στον αγώνα της ΕΟΚΑ όπου
προσέφερε με χαρά τις υπηρεσίες του. Ήταν από νεαρής ηλικίας ψάλτης στην
εκκλησία της Χλώρακας για πολλά έτη, όταν δε του εζητήθη από τον Μακάριο να
ενδυθεί τα ράσα, δεν ηρνήθη, έτσι το 1973 χειροτονείται ιερεύς.
Π/Ευαγορου Κυριακος.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως στη Χλωρακα.
Μη συλληφθεις.
Π/Ευαγορου Μαρια Π/Κλεοβουλου.
Μελος σε ομαδες στηριξης (συνδεσμος,
τροφοδοτης, και αποκρυψη αγωνιστων) στη Χλωρακα. Μη συλληφθεισα.
Κάτω από το σπίτι του Λεωνιδα Χ' Αντωνη υπήρχε
σπήλαιο στο οποίο εφιλοξενούντο κατά καιρούς αγωνιστές καταζητούμενοι. Μέσα στο
σπίτι υπήρχε Τούρκικου τύπου αποχωρητήριο, που από την τρύπα στο δάπεδο συγκοινωνούσε
με το σπήλαιο. Απ εκεί έδιναν το φαγητό στους αγωνιστές, και κάθε τόσο έριχναν
και λίγες αφοδεύσεις για να μην υποψιάζεται τίποτα κανένας. Όταν μια φορά μετά
από πληροφορίες ήρθαν Άγγλοι στρατιώτες να βρουν τη σπηλιά, η Μαρία
Π/Κλεοβούλου μια γειτόνισσα, βλέποντας τους Εγγλεζους, έριξε παντού σκόνη
πιπέρι με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν τα στρατιωτικά σκυλιά με την οσμή τους να
βρουν το σπήλαιο, που εκείνη την ημέρα εκρύβονταν μέσα αντάρτες
Π/Κλεοβουλου Αφρουλλα.
Μελος σε ομαδες στηριξης (συνδεσμος, τροφοδοτης,
αποκρυψη οπλισμου και αγωνιστων) στη Χλωρακα. Μη συλληφθεισα.
Π/Κλεοβούλου Γεώργιος.
Μέλος σε ομάδες στήριξης (σύνδεσμος, τροφοδότης
και απόκρυψη ανταρτών) στη Πάφο. Μη συληθείς. Ενώ κατασκεύαζαν χειροβομβίδες και
εκρηχτικούς μηχανισμούς στο σπίτι του μαζί με άλλους, απο τυχαιαν
έκρηξη τραυματίστηκε αυτός, ο υιός του Χαράλαμπος και ο Γ. Χαραλαμπιδης. Στο
σπίτι του ανάμεσα σε διπλούς τοίχους διατηρούσε κρησφύγετο. Μετά το γεγονός της
έκρηξης, η Αγγλική αστυνομία με Τούρκους αστυνομικούς, και υποψιασμένοι περί
του κρησφυγέτου, μέτρησαν τους τοίχους για να το ανακαλύψουν. Η Μαρία (σύζυγος
του Γεωργίου) όμως, μετακόμισε την κορδέλα μετρήσεως χωρίς να την δει κανένας,
και έτσι οι Άγγλοι αστυνομικοί ξεγελάστηκαν. Ένας Τούρκος αστυνομικός το
κατάλαβε, αλλά άγνωστο για ποιο λόγο δεν το ανάφερε, με αποτέλεσμα να μην
ανακαλυφθεί το κρησφύγετο.
Π/Κλεοβούλου Χαράλαμπος Γ.
Ενώ κατασκεύαζε χειροβομβίδες και εκρηχτικούς
μηχανισμούς στο σπίτι του, απο τυχαίων ανάφλεξη, και έκρηξη τραυματίστηκε
σοβαρά στο κεφάλι , οπως το ίδιο τραυματίστηκε αλλά λιγότερο, και ο πατέρας
του, και σοβαροτερα,χανοντας το χέρι του, ο αγωνιστής Γεώργιος Χαραλαμπιδης.
Παφιτης Χρυσανθος.
Μελος σε ομαδες στηριξης στη περιοχη Λευκωσιας,
μη συλληφθεις.
Πενταρα Αναστασια (Αζίνα) Χαραλαμπους.
Μελος σε ομαδες στηριξης στη Χλωρακα. Μη
συλληφθεισα. Κόρη του Νικολα Αζινα, φιλοξενησαν τον Γριβα Διγενη, καθως και
αλλους ανταρτες στο σπιτι τους. Αναμιχθηκε με τον αντρα της ενεργα στον αγωνα,
διακινουσαν πληροφοριες και οπλισμο.
Πενταρα Χαράλαμπος. Ητο άνθρωπος που διεκρινετο για την πραότητα του, ητο
καλός Χριστιανός, και καλός οικογενειάρχης. Αυτός και η Σύζυγος του Αναστασία
Ν. Αζινα ανεμιχθησαν ενεργά στην ΕΟΚΑ, και στο σπίτι τους εφιλοξενυθησαν πολλοί
αγωνιστές, όπως ο Ανδρέας Γιάγκου, ο Λεύκιος Ροδοσθένους, αλλά το κορυφαίο ητο
όταν φιλοξένησαν και τον στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή για είκοσι ημέρες.
Επίσης το κατάστημα τους στο Κτήμα (πόλη της Παφου) ηταν διακομηστικο κέντρο
όπλων και πληροφοριών.
Πενταρά Βρυωνα Χρ. (συζηγος Κ. Πενταρα)
Μελος σε ομαδα στηριξης (συνδεσμος, τροφοδοτης,
μεταφορα οπλισμου και αποκρυψη ανταρτων)
στη Χλωρακα. Μη συλληφθεισα.
Πενταρα Γρηγορια (Γληορου) Κ.
(συζηγος Χρ. Πενταρα). Μελος σε ομαδες στηριξης
στη Χλωρακα. Μη συλληφθεισα.
Πενταρα Γεωργιος Ν.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως στη Χλωρακα,
μη συλληφθεις.
Πενταρας Κωστας.
Ομαδαρχης σε μαχητικες ομαδες (Κρουσεως και
εκτελεστικου) στη Παφο. Ψευδονυμο Στρατος. Πολιτικος κρατουμενος και πολιτικος
καταδικος.
Γεννήθηκε
το 1938, μέλος μεγάλης οικογένειας, έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικία 5
χρονών. Φοίτησε στο Λιασίδειο κολλέγιο ως την τρίτη τάξη Γυμνασίου, μετά την
ανακήρυξη της Δημοκρατίας διορίστηκε στην ΑΗΚ όπου εργάστηκε 38 συνεχή χρόνια,
μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε. Έλαβε μέρος εκτός από τον αγώνα ενάντια στους
Άγγλους αποικιοκράτες και ενάντια στην Τουρκική ανταρσία το 1963. Υπήρξε επίσης
το 1971 εκ των ιδρυτών του υπερκομματικού αθλητικού σωματείου «Ακρίτας», διατέλεσε
αρχηγός του 24ου Ναυτοπροσκοπικού Σώματος Κύπρου, και ήταν ενεργό
δραστήριο μέλος και στέλεχος της δεξιάς παράταξης. Παντρεύτηκε το 1966 την
Ανδρούλλα Μιχαήλ Ομήρου, και απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Από νεαρά
ηλικία εντάχτηκε στην ΕΟΚΑ. Το 1955 σε ηλικία 17 ετών συνελήφθηκε σε
αντικατοχική εκδήλωση και καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλακή. Το 1957 ανελαβε
ομαδάρχης της ΕΟΚΑ με το ψευδώνυμο «Στράτος», μέχρι τον Νοέμβριο του 1958. Αυτή
η ομάδα είχε ενεργό δράση στα χωριά της Δυτικής περιοχής της Πάφου, δηλαδή στην
Κισσόνεργα, Τάλα, Έμπα, Μεσόγη, Αναβαργός, Κονιά, Γεροσκήπου, Αχέλεια, Κάτω
Πάφο, και προπαντός στην πόλη της Πάφου.
Ο ίδιος
ελάμβανε κυρίως μέρος σε ειδικές αποστολές με σύντροφο τον υπασπιστή του
Τομεάρχη Τεύκρου Λοιζίδη Βάσο Παντέλα υπό τις οδηγίες και διαταγές του πρώτου.
Στο σπίτι
του και σε τρία κρησφύγετα της Χλώρακας φιλοξενούσε και τροφοδοτούσε αντάρτες.
Το 1957 συνελήφθη για ανακρίσεις και κλείστηκε στον Αστυνομικό σταθμό Πάφου και
στο στρατόπεδο Δασούδι. Επίσης το 1958 σε μεγάλο Κέρφιου κατ οίκον περιορισμού
της Χλώρακας συνελήφθη και οδηγήθηκε στο περιβόητο στρατόπεδο του «Ευθύβουλου»
όπου κρατήθηκε για 23 ημέρες και υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Ακολούθως
μεταφέρθηκε στα κρατητήρια της Πύλας και Μάμμαρι μέχρι τέλους του αγώνα.
Σαν απλός
πολίτης που βγήκε στη σύνταξη παρακολουθώντας την σημερινή πολιτική κατάσταση,
δηλώνει πικραμένος γιατί ο υπερήφανος αγώνας της ΕΟΚΑ για τον οποίο νιώθει
υπερήφανος που έλαβε μέρος ενώ εστέφθη υπό πλήρη επιτυχία, δεν επέφερε τα
ποθούμενα αποτελέσματα δηλαδή την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα που ήταν και ο
όρκος των αγωνιστών.
Πενταράς Νικόλας Κ.
Μέλος της πρώτης ομάδας της ΕΟΚΑ στη Χλώρακα,
ορκίστηκε απο τον ομαδάρχη Κώστα Λεωνίδα. Συνελήφθη μαζί με τα υπόλοιπα μέλη
της ομάδας στις 25 Ιανουαρίου 1955 κατά την εκφόρτωση των όπλων και των
πυρομαχικών που μετέφερε το πλοιάριο Άγιος Γεωργιος. Δικάστηκε και
καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση. Μετά την αποφυλάκιση του ενεργοποιήθηκε στις
ομάδες της ΕΟΚΑ στην περιοχή του χωριού Αναβαργός.
Πενταράς Χριστόδουλος Ν. Εντάχτηκε στην πρώτη
ομάδα της ΕΟΚΑ από τον Κώστα Λεωνίδα σαν υπεύθυνος για λήψη πληροφοριών
μαζί με τον Διογένη Παπαδόπουλο (αργότερα Παπαδιογένη). Συνεληφθη μαζί με τα
υπόλοιπα μέλη της ομάδας στις 25 Ιανουαρίου 1955 κατά την εκφόρτωση των όπλων
και των πυρομαχικών που μετέφερε το πλοιάριο "Αγιος Γεωργιος".
Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση, ποινή που εξέτισε στις
κεντρικές φυλακές στη Λευκωσία. Αποφυλακίστηκε τον Απρίλιο του 1958. Όταν
δικαζόταν απο το κακουργιοδικείο στην πόλη της Πάφου και ρωτήθηκε από τον
Δικαστή τι έχει να πει πριν την επιβολή της ποινής, αυτός είπε: «Ζητώ από το
δικαστήριο όπως μη με κρίνει ως κοινό εγκληματία, διότι ότι έπραξα το έπραξα
από αγάπη προς την Ελευθερία. Πιστεύω ότι κατά τον εικοστό αιώνα οι λάτρεις της
Ελευθερίας δεν πρέπει να τιμωρούντα αλλά να βραβεύονται». Η δήλωση του αυτή
μεταδόθηκε και από το ραδιόφωνο του BBC.
Σπυρου Ανδρεας.
Μελος σε μαχητικες ομασες κρουσεως στη Παφο, μη
συλληφθεις.
Σπυρου Γεωργιος.
Μελος σε μαχητικες ομασες κρουσεως στη Παφο, μη
συλληφθεις.
Σπυρου Δημητρης Γ. Μελος σε μαχητικες
ομασες κρουσεως στη Χλωρακα, μη συλληφθεις.
Ταπακουδης Γεωργιος.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως και
εκτελεστικου στη Χλωρακα, πολιτικος κρατουμενος και πολιτικος καταδικος. Ήταν
οικοδόμος, και ανήκε στις τάξεις της ΠΕΟ. Όταν θέλησε να εισχωρήσει στις τάξεις
της ΕΟΚΑ έμαθε ότι δεν έπρεπε να ανήκει στην ΠΕΟ, γιατί αυτή η οργάνωση ήταν
ενάντια στον αγώνα. Έτσι κατόπιν παροτρύνσεως του Κυριάκου Λεωνίδα έστειλε
δημοσίευση στην εφημερίδα Ελευθερία όπου ανακοίνωνε ότι έπαυσε να ανήκει στην
ΠΕΟ. Κατόπιν αυτού τον παρέλαβε ο Χριστόδουλος Πενταράς ο οποίος αφού τον
προσηλύτισε τον επήρε στην εκκλησία του Αρχάγγελου όπου και έδωσε τον Όρκο της
ΕΟΚΑ στο ιερό ευαγγέλιο. Ακολούθως τον παρέλαβε ο Χαράλαμπος Ανδρέου
Αγγλογαλλος και τον εκπαίδευσε να χειρίζεται τα όπλα και πως να
πυροβολεί. Η εκπαίδευση έγινε με ένα παλιό Εγγλεζικο τυφέκιο τύπου Λι Ελφιν Νο
4. Τοποθετήθηκε στην ομάδα κρούσεως και εκτελέσεων.
Έλαβε μέρος στις διαδηλώσεις της δίκης των εφτα
που συνελήφθησαν για την εκφόρτωση του οπλισμού στα Ροδαφινια. Κατάφεραν να
αποσπάσουν τους κρατούμενους από τα χέρια της αστυνομίας, τους πήραν και
διαδήλωναν σ όλη την πόλη της Πάφου. Μετά από δυναμική επέμβαση της αστυνομίας,
οι Άγγλοι ξανασυνελαβαν τους κρατούμενους, μαζί τους συνέλαβαν και ορισμένους
διαδηλωτές, ανάμεσα τους και ο Γεώργιος Ταπακουδης ο οποιος δικάστηκε,
καταδικάστηκε, και φυλακίστηκε τέσσερις μήνες στη φυλακη.
Μετά
την αποφυλάκιση του συνέχισε να είναι δραστήριο μέλος της ΕΟΚΑ. Στις αρχές
Μαΐου του 1956 ξανασυνελήφθη από τους Άγγλους και μεταφέρθηκε και κρατήθηκε στα
κρατητήρια Πυλας και Κοκκινοτρεμιθιάς. Μετά το τέλος του αγώνα και με την
ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και λογω της δράσης του στον αγώνα, κρίθηκε
από τους Κυβερνώντες ότι έπρεπε μα ενταχθεί στις τάξεις του Κυπριακού στρατού
γιατί τον χρειάζεται η πατρίδα. Αυτό ήταν το βασικό επιχείρημα που
χρησιμοποίησαν για να τον πιέσουν και να τον πείσουν. Ο ίδιος δεν ήθελε κάτι
τέτοιο, αλλά τελικά επείσθη απο τον πρώην Τομεαρχη της ΕΟΚΑ Τεύκρο Λοιζου και
εντάχτηκε στον Κυπριακό στρατό σαν υπαξιωματικός όπου και υπηρέτησε για
δεκαεπτά χρόνια και αφυπηρέτησαν ως υπολοχαγός. Πολύ αργότερα, την 1 Απριλίου
του 2005, τιμήθηκαν από την Κυπριακή κυβέρνηση με δίπλωμα και μετάλλιο.
Ταπακουδης Νικολαος.
Μελος σε ομαδες Νεολαιας ΑΝΕ στην Χλωρακα. Εγραφαν
συνθηματα, εσβηναν Εγγλεζικες επιγραφες, εριχναν φυλλαδια. Μη συλληφθεις.
Τουμπας Σταυρος Ν.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως, πολιτικος
κρατουμενος με το ονομα Νικολαου Σταυρος.
Χαραλαμπους Ανδρεας Χ.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεως και ανταρτης
στη Κερυνεια.Πολιτικος καταδικος.
Χαραλαμπους Γεωργιος Χ.
Μελος σε μαχητικες ομαδες κρουσεωςστη Χλωρακα.
Ψευδονυμο Ασπρος, μη συλληφθεις.
Χαραλαμπους Ελενη Δημοσθενους.
Μελος σε ομαδες στηριξης (συνδεσμος, τροφοδοτης
και αποκτυψη αγωνιστων) στη Λαρνακα. Μη συλληφθεισα.
Χ'Αντωνη Λεωνιδας.
Μελος σε ομαδες στηριξης (συνδεσμος, τροφοδοτης
και αποκτυψη αγωνιστων) στη Χλωρακα, μη συλληφθεις. Ο
Λεωνίδας Χ" Αντώνης Πεγειωτης ήταν αγωνιστής της ΕΟΚΑ, στην οποίαν
προσέφερε πολλά αυτός και η οικογένεια του. Από αυτή του την δράση έμεινε σαν
ιστορία που την διηγούνται μέχρι σήμερα στα παιδιά, το εξής περιστατικό. Κάτω
από το σπίτι του υπήρχε σπήλαιον στο οποίον εφιλοξενούντο κατά καιρούς
αγωνιστές που καταζητούντο από τους Εγγλεζους. Μέσα στο σπίτι υπήρχε ένα παλιού
τύπου αποχωρητήριο, που είχε απλά μια τρύπα στο δάπεδο η οποία όμως αντί για
λάκκο είχε συγκοινωνία με το σπηλαιο.Απ εκεί έδιναν το φαγητό στους αγωνιστές,
και κάθε τόσο έριχναν και λίγες αφοδεύσεις για να μην υποψιάζεται τίποτα
κανένας. Και όταν μια φορά μετά από πληροφορίες ήρθαν οι Άγγλοι στρατιώτες για
να βρουν τη σπηλιά, μια γειτόνισσα, η Μαρία Π/Κλεοβούλου βλέποντας τους
Εγγλεζους, έριξε παντού σκόνη πιπέρι με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν τα
στρατιωτικά σκυλιά να μυριστούν και να βρουν το σπήλαιο, που εκείνη την ώρα
μάλιστα κρύβονταν μέσα αντάρτες.
Χλωρακιωτης Νικολαος.
Μελος σε ομαδες στηριξης στη Λεμεσο. Μη
συλληφθεις.
Χλωρακιωτης Σταυρος.
Μελος σε ομαδες στηριξης στη Λεμεσο. Μη
συλληφθεις.
